3e boekt uitzege op pover SVMM

Vorige week de enorme teleurstelling na afloop. 2-0 voor tegen Veenendaal en 2-3 verlies. Gelukkig duurde deze teleurstelling maar enkele minuten. Maar dat alles wel ff anders moest was duidelijk. Hoe kon het misgaan. Zoals u vorige week kon lezen was er nauwelijks tijd om te evalueren. Als de drank in de man is wordt een diepgaande voetbal analyse al snel getransformeerd naar wat plattere vormen van communicatie en drankgelach. Kortom de nederlaag was snel vergeten. De blik moest op 17 november. Niet alleen de dag dat Ouwe Klaas weer in Nederland zou arriveren, maar ook de dag dat wij ons konden revancheren na de nederlaag. De wedstrijd uit tegen SVMM stond op het programma. SVMM een tweede elftal, dus een elftal die alles en vooral zichzelf ietsje serieuzer nemen dan wij dat doen. Maar een goede voorbereiding begint met een goede generale, dus een scherpe training.

Afgelopen donderdagochtend werd een ieder gewekt door dat vertrouwde geluid. De rammelende emmer van Helmert. 'Wie is er vanavond en of zaterdag wel of niet bij?' Rond de klok van 9 wisten we dat er voor zaterdag een probleem ging ontstaan en de donderdagavond training neigde naar voldoende opkomst om in ieder geval het veld op te gaan.

Natuurlijk een aantal vaste afmeldingen die we incalculeerden, maar ook wat afwijkende. Zo was er de afmelding van Remco 'beide afwezig, beetje grieperig en zaterdag een klusje..' Blijft toch gek de combinatie griep en vooruitziende blik dat je drie dagen later wel kan werken. Volgens ingewijden is Remco donderdagavond op de bank bij een andere afwezige, Benji, gesignaleerd.

Die donderdagavond in de kantine bleef het spannend. Hoeveel komen er nu opdagen en kan er fatsoenlijk getraind worden. De laatste druppelde om 19.40 uur binnen. In de kleedkamer 9 man! Eenmaal op het veld werden wij vervolgens verwelkomd door een oude bekende. Alfons Fortez Rodriquez Martinez had het voetbalveld weer gevonden. Deze mattie van sterkhouder Helmert was blijkbaar geen eendagsvlieg en wilde wederom komen meetrainen. Spijtig moesten we constateren dat hij ook nu weer op de gladde zaalpatas liep. Zou dat goed komen? Maar met Alfons erbij toch 10 man. Eerst maar eens wat warmlopen en daarna de rondo. De rondo (nee Badr ik bedoel niet de koek) is een mooie oefening om balgevoel op te doen of zoals deze avond, het balgevoel te verliezen. Dan maar een felle partij afwijken, met één extra regel dat er alleen gescoord kan worden als het hele team de middellijn gepasseerd is. Een regel die na 2 minuten al zorgde voor een naar zuurstof snakkende sterkhouder. Ook een regel die tot onderlinge frustraties kon leidden zo merkten wij. Teus, medespeler van Alfons, sprong uit zijn vel toen Alfons Fortez Rodriquez Martinez weer eens vergat om aan te sluiten. "Aansluiten, dat doen we de hele training al hoor!", riep Teus. De sfeer zat er lekker in. Teus zich naderhand bewust van zijn felle kritiek op Alfons, is naar hem toe gegaan en heeft hem als goedmaker een schoenenbon van 't Olde Sporthuus aan geboden. Volgende keer kan Alfons dus echte voetbalschoenen aantrekken. Dit keer op advies van Japie geen winnende goal om de winnaar te bepalen, maar winnende 3 goals. Tja ik kan u melden dat dit initiatief van Japie na afloop heeft geleid tot een motie van wantrouwen. Voortaan weer gewoon 'winnende goal'.

Na afloop in de kantine tellen van de aanwezigen voor de zaterdag. 1,2,3,4...8. Exact 8! Badr geblesseerd maar een weekendje sauna met moeder Grada geboekt. CA nog steeds geblesseerd. Maar zoals hij ook deze week weer appte 'Volgende week ben ik er denk ik weer'. Een man van zijn woord. Benji, heeft au maar is druk met organisatie van het feest op 8 december. Remco heeft een fikse griep te pakken blijkbaar. Frank dagje turnen. Jaap wilde Sinterklaas in het echt zien. Webster ging zijn schoonvader helpen straten. MenNO.... JW zere rug. En Lip is op advies van dr Dirven afgelopen week met de knie in de MRI geweest. Op de MRI was veel te zien, oude losse vezels, roestige spijkers en verkalkte botten. De artsen konden niet aangeven waar zijn pijn echt vandaan komt maar zeiden wel 'Zal wel echt zeer doen joh'.

Acht man om zaterdag de klus tegen SVMM uit te klaren. Gelukkig speelde het tweede pas om 3 uur, tegelijk met de intocht van Sinterklaas. En was het vijfde elftal vrij. We konden dus wat hulp sinten en pieten krijgen. We zouden op zaterdag versterking krijgen van: Henk van Essen, Ouwe Beek, Beekie, Mark Goatcreek, Kilian 'Manjaro' Houthuyzen, Wouter 'Four minutes' Vreeburg en Gert-Jan 'Brother Webster' van de Fliert. In totaal komen we dan op 15 man. En JW ondanks zijn rugblessure was bereid de vlag te gaan hanteren.

Zaterdagochtend 11 uur zouden we verzamelen in de kantine. In de ochtend kregen we het vreselijke nieuws dat Gert-Jan toch niet zou komen. Het griepvirus van Remco had hem ook te pakken gekregen. Desondanks kwam de laatste discipel om 11.15 uur de kantine binnen en kon er vertrokken worden naar Maarsbergen. Eenmaal bij SVMM werden we al ongerust opgewacht door de elftalleider vaan onze tegenstander. "Waar bleven jullie?". 'Precies op tijd dacht ik zo' was het repliek van Brace. Het tweede elftal van SVMM was onze tegenstander. Tja jongens die tegen het eerste aan zitten en het, zoals eerder benoemd, serieus nemen. Zij liepen al een half uurtje warm. Wij snel omkleden en het veld op. Tijd voor warming-up was er niet.

De opstelling vandaag. Achterin: Lobje, Helmert, Beekie, Stafano, Teus. Middenveld met Mark, Ad en Henk. Voorin Casper, Wouter en Ouwe Beek. Op de bank Kilian en Brace. JW was in geen velden of wegen te bekennen, dus de eer aan Kilian om te gaan vlaggen.

De arbiter blies op de fluit voor het begin en we knoepten erop. Beetje aftasten. Na vier minuten was het Wouter 'Four minutes' Vreeburg die zijn naam eerde. Een sprint werd ingezet gevolgd door het geluid van knappende elastieken. De hamstring van 'Four minutes' had het begeven. Warming-up was misschien best een goed idee geweest. Kilian 'Manjaro' Houthuyzen erin. Maar wie gaat er dan vlaggen? Brace zou je zeggen. Op het moment dat de schrikkende Brace dit besefte kwam daar JW het veld op. Als een volleerd estafette runner pakte Brace de vlag in de ene hand en met een soepele beweging bracht hij de vlag in de handjes van JW. We konden het spel hervatten. Kilian had er zin in want binnen 5 minuten had hij de 0-1 erin liggen. Goeie wissel dus, daar moeten we er meer van hebben. Het was 5 minuten daarna dat Kilian fraai kon afwerken voor zijn tweede treffer (0-2). Dat jong zijn niet inhoudt dat je ook fit bent bleek op het moment dat Kilian ging aanleggen voor zijn derde treffer. Hij had van alles in gedachte maar zoals we zo vaak zien, moeten lichaam en geest het eens zijn. In dit geval wilde het lichaam niet meewerken. Kilian zakte door zijn hoeven en moest eraf. Brace moest het veld in. Na 20 minuten voetbal staat het 0-2 voor ons maar zijn er geen wissels meer over. Nog 70 minuten verdedigen en de boel heel houden. Maar van verdedigen kwam het niet. De aanval bleef gezocht worden. Henk kon na een mooie combinatie in de 40e minuut de 0-3 inschieten. Was SVMM dan geen enkele keer gevaarlijk? Zeker wel. Zo ook in de slotminuten van de eerste helft. Een hard schot voorbij Lobje kon op de doellijn nog net door Helmert gekeerd worden. Hij wilde de bal vangen maar gooide zijn armen omhoog. De bal kwam met hoge snelheid in het kruis van onze Helmert. "HANDS!" riepen de tegenstanders. Gelukkig voor ons wees de VAR uit dat alleen de kinderarm van Helmert de bal toucheerde. Oke, pijnlijk maar geen hands. Met 0-3 de rust in. Een rust waar we een keer niet hoefden te zemelen over 'wie wil wisselen'. We moesten met dezelfde 11 door.

Tweede helft begon als de eerste eindigde. Wij bleven aanvallen. De uitstekend voetballende Casper bekroonde zijn optreden met een magistraal doelpunt. Via ingooi van Helmert werd de bal bij Ouwe Beek bezorgd. Hij zocht de achterlijn en gaf de bal strak voor. Casper koos het luchtruim, torende boven de tegenstander en knikte de bal hard binnen (0-4). Mazzeltje hoor ik u denken? Nee volgens Casper is dit gewoon talent. Hopen dat Jan van de Heuvel dit stuk niet leest want dan zijn we Casper kwijt. In de 60e minuut was het Ouwe Beek die kon zorgen voor een doelpunt. Hij schoot de bal binnen in de lange hoek (0-5). SVMM moest de eer redden. En de hulp van de scheids was daarvoor hard nodig. In de 80e minuut kwam de tegenstander in onze 16 meter. Beekie ging het duel aan. De spits van SVMM kroonde zich tot koning 'Swalbe' liet een fraai stukje toneelspel zien waarbij hij gillende en tollende door de lucht ging, maar lachend weg liep. De arbiter zag het toch anders. Hij zag een harde overtreding en kende een pingel toe. Er werd ons onrecht aangedaan. JW stond stampend en briesend aan de kant en verwoorde het onrecht naar de arbiter als volgt: 'Vieze gore 'piep', met je vuile 'piep' 'piep' 'piep'.....!!!! Het waren enkele Middeleeuwse ziekten, de precieze symptomen weet ik niet. Maar ja, de penalty werd benut (1-5). Ook dit keer niet de nul voor ons. Maar we wilden wel het slotakkoord invullen met een doelpunt. Het was wederom Henk, die door ijverig storen van Ad, zich kon vrijspelen en de bal in de touwen schoot (1-6). In de slotminuut kwam Casper nog 1-op-1 met de keeper. Gelukkig kwam de oude Casper weer te voorschijn en bleef het 1-6. Grote overwinning, hard gewerkt en op tijd terug om voor geinteresseerden de Sinterklaas intocht te bezoeken. Een klein groepje onder leiding van de sterkhouders koos ervoor om de overwinning in de kantine te gaan vieren.

Komende week wacht de zware pot thuis tegen GVVV. De grote vraag is of we er 11 op de been kunnen brengen. Vast wel. En zo niet dan kunnen we vast wel weer wat lenen bij onze vrienden van het 1e, 2e, 4e of 5e. JW kan volgende week wel rustig op de bank komen zitten, want er schijnt een vlagger te zijn geregeld. We houden u op de hoogte.

groet Knarf