Adje neemt 3e aan de hand richting overwinning op Candia'66

Renswoude 3

3 - 2

Candia '66 3

Menno Raven (schot)

10'

Arjen van Veen (schot)

65'

Jacco van de Fliert (schot)

67'

Competitie

4e klasse 17

Datum

30 november 2019 12:30

Scheidsrechter

The Guzman

Accommodatie

Onbekend

Van de wedstrijd van vorige week zaterdag is er geen verslag opgesteld. Misschien maar goed ook want tegen FC Casablanca uit Amersfoort (CJVV) was er geen eer te behalen. We werden op een 8-1 nederlaag getrakteerd. Dat gaat niet in de koude kleren zitten zult u begrijpen. Er moest echt iets gebeuren om het tij te doen keren. Maar wat dan? Wat moet je tegen het derde elftal zeggen om ze uit een ander vaatje te laten tappen? Ik weet het niet, wij weten het niet, niemand weet het. Wat we wel wisten was dat afgelopen zaterdag Candia’66 op bezoek zou komen. Een tegenstander die ons soms wel en soms ook niet zo erg ligt. Maar gegeven de stand op de ranglijst van Candia’66 zou deze zaterdag er eentje moeten worden die in ons voordeel zou moeten uitvallen. Candia’66 stond troosteloos onderaan. Zeven gespeeld en nul punten. Wij maar liefst 4 punten meer uit 8 duels.

Afgelopen donderdag rammelde sterkhouder Helmert met de emmer. Voor het krieken van de dag kwamen de reacties al los. Diverse aanmeldingen voor de donderdag en ook voor de zaterdag konden we rekenen op wisselspelers. De hoge opkomst op de zaterdag hangt overigens samen met de ‘voetbalplaatjes actie’. Iedereen moest op de foto die zaterdag om te worden vereeuwigd op een panini-plaatje. En wie wil zijn smoelwerk niet op een sticker hebben om te laten sparen door opa’s, oma’s, kinderen en MILFies…

Die donderdagavond is er in de stromende regen een felle partijspel gespeeld met het oog op de zaterdag. Alles om de 3 punten binnen te halen tegen Candia’66. Eenmaal in de kantine de balans weer opmaken. Even koppen tellend kwamen we al snel op meer dan 11. Zelfs Badr Harrie was weer hersteld van die vervelende blessure die hem zo lang aan de kant had gehouden. Volledig afgetraind was hij weer present om te worden ingezet.

Afgelopen zaterdag was een prachtige koude dag. Een winters zonnetje en een prachtige grasmat die op ons lag te wachten. Ideale omstandigheden voor een wedstrijdje. Om 11.45 uur moest een ieder present zijn. Iedereen moest met z’n koppie op de foto. Sommige kwamen net half dronken onder de zure lappen vandaan dus staan volledig onder de kreukels op de foto.

Aanvang wedstrijd onder leiding van The Guzman stond gepland om 12.30 uur. Rond 12.15 uur liep de kleedkamer leeg. Onder de warme stralen van een flauw zonnetje begaf iedereen zich naar het gras van het derde veld. Even een korte warming-up en opstellen voor het begin. Opstelling van vandaag: Op doel Lip ‘Scharrelkip’ van Veldhuisen. Verder achterin Helmert, Beekie, Stefano en Adje. Middenveld van 4 man met Opa, CA, Ewout en Webster. Voorin MenNo en Ouwe Beek.

Candia had in vergelijking met vorig jaar hetzelfde team op de been gebracht. Met de rennende monnik voorin en op doel Pommetje Horlepiep.

Helmert verloor de toss. Candia koos vervolgens om te draaien van speelhelft. Gevoelsmatig stonden we al weer achter. The Guzman floot voor het begin en we speelden het balletje rond. We hadden het beste van het spel. Waren wij zo goed of zij zo slecht? Onder de laaghangende zon creeerde wij de eerste kansen. In de 10^e minuut was het Ouwe Beek die het eerste schot loste op Pommetje. Deze werd gekeerd en uit de daarop volgende corner wederom een kans voor onze krasse knar Beekie. Het geluk was niet aan onze zijde. Helmert moest er aan te pas komen om de 1-0 op het bord te krijgen. Vanuit een voorzet van onze sterkhouder kwam de bal op links. Via Webster naar Ouwe Beek die klaar legde voor MenNo. MenNo schoot netjes in de hoek buiten bereik van de heer Horlepiep. De assist is in deze voor Helmert, daar begon de aanval immers….

Zo dat was weer eens anders dan anders. Wij kwamen voor. Was de wake-up-call voor Candia en wij lieten de teugels iets vieren. Je voelt het al aankomen. Na 15 minuten de eerste kans voor Candia. Gelukkig ging deze bal voorlangs. Maar een minuut later kreeg Candia de bal netjes aangereikt van onze Stef. De spits van Candia kon vrijuit op keeper ‘Scharrellip’ af en de 1-1 in het net rammen. Het was niet de dag van Stefano zo leek het. Gelukkig dacht arbiter Guzman hier anders over. Na 25 minuten kwam Candia gevaarlijk door. Stefano kon maar 1 ding doen. De doorgebroken speler van achteren neerhalen. En zo geschiedde. Stefano stond al klaar om de verwachte kaart te accepteren, maar had The Guzman mee. De arbiter oordeelde dat de Candiaan een swalbe had laten zien. Maar omdat hij zo hard gevallen was kreeg hij toch een vrije trap. Zij blij, wij blij. Geen kaarten, maar de mantel der liefde eroverheen. Wat kan voetbal toch verbroederen..
Feit was dat wij verslapten en er moest een tandje bij. Het was onze MenNo die zelfs riep ‘Tempooootje omhoog!’ Of hij dat voor het gehele team bedoelde of voor een ieder behalve hij weten wij niet. Ik denk het laatste.

De rust werd gehaald zonder verdere swalbes en doelpunten. Maar om te winnen moest er uit een ander vaatje getapt worden. We probeerden elkaar te stimuleren en op te beuren. ‘we hoeven deze niet te verliezen!’ riep Opa. Tja dit soort krachttermen hebben we nodig. Badr voelde zich fit en drong erop aan om in te vallen. Het was wederom Helmert die zich opofferde. Ook Ad koos om te wisselen en voor hem kwam Brace. En als laatste CA, die werd gewoon uit zijn lijden verlost door Danny.

We liepen naar het veld terug en voordat de tweede helft kon aanvangen werd er een nieuwe ster/aanwinst gepresenteerd aan ons door Helmert. “Zie hier mijn neefje Jeffrey” sprak de sterkhouder. “Hij wil bij ons komen voetballen”. Helemaal prima, want we kunnen alles gebruiken dachten wij. Er gaan zelfs geruchten dat hij twee keer zo goed is als zijn vader, dus dat beloofd wat.

In de tweede helft eenzelfde beeld als de eerste. Renswoude sterker dan Candia en wij kregen ook de eerste kansen. Uit een cornerbal kopte Beekie hard, maar rakelings naast. Na 10 minuten was het Ouwe Beek die 1 op 1 richting Pommetje Horlepiep ging maar naast schoot. Een minuut later was het MenNo die de bal niet in het doel kreeg.

Onze Ouwe Beek ging inmiddels hinkend over het veld en vroeg om een wissel. Van de mannen op de bank: Helmert en Adje (CA had er de kracht niet meer voor) voelde Adje onder invloed van de aanwezigheid van de Ouwe van Veen zich verplicht om warm te gaan lopen. En zijn optreden zou de ommekeer worden. Na de wissel met Ouwe Beek, begon Ad echt warm te draaien. Waar hij de energie vandaan haalde weten wij niet. Was het de aanwezigheid van z’n pa? Geen idee, maar dat Adje deze dag werd vereeuwigd op een panini-plaatje, in navolging van de panini actie U&B versmarkt 1993, waar Adje ook al schitterde op een stickertje, zorgde ervoor dat hij deze dag ook wilde bestempelen met een doelpunt.

Sommige dingen in het leven moeten zo zijn. Adje kreeg de bal in de 60^e minuut voor de voeten, op links ver buiten de zestien meter. De tijd leek even stil te staan. Alles in slowmotion. Hij maakte een schijnbeweging links, een schijnbeweging naar rechts. Even opkijken naar het doel en vervolgens met zijn fluwelen rechter de bal verfijnd naar de bovenhoek sturen. De bal kwam onhoudbaar voor Pommetje in het doel. Het was 2-1. Adje was beslissend deze dag. De ouwe van Veen tot tranen geroerd op onze bank. Man, man hier koopje een kaartje voor, dit soort momenten maakt het voetbal mooi.

Nu deze stand vasthouden of juist uitbreiden. In dubio stonden we. Het werd uitbreiden. Candia een beetje van slag speelde de bal verkeerd terug. Webster kon profiteren en binnen schieten, 3-1. Adje had zijn werk gedaan en overmand door emoties moest hij naar de kant. Helmert wilde niet invallen en had zijn neefje inmiddels voorzien van een tenue. Adje eruit, Jeffrey erin. “Hij kan hard lopen hoor” riep Helmert nog. Of hij ook kan voetballen gaan we later nog wel een keer zien. Dat hebben we vandaag niet meer kunnen vaststellen.

Candia was met het laatste wanhoopsoffensief bezig. De Rhenense Monnik probeerde met een swalbe en een hoop gemekker om een penalty te versieren, maar The Guzman was niet te vermurwen. Was de monnik dan niet succesvol? Jawel, hij verschalkte onze scharrellip van grote afstand door de bal in het hoekje te prikken. Het was 3-2 en Candia bleef vervolgens aandringen. Waar Candia de aanval zocht ontstonden er kansen kwamen voor Renswoude. MenNo wist de bal van dichtbij hard in te schieten. Pommetje wilde wel maar kon de bal niet eens ontwijken en voorkwam dat het 4-2 werd. De wedstrijd golfde nog wat heen en weer, maar geen gevaren meer aan beide zijdes. The Guzman had dorst en vond het welletjes. 3-2 winst voor ons. Weer eens de volle drie punten. En Candia’66? Zij hadden nul punten en blijven op nul punten. En Adje? Adje werd niet alleen Man-of-the-Match, maar zal het meest gewilde panini plaatje worden van de gehele COOP actie die nog moet volgen. Nog zeldzamer dan zijn panini-plaatje van destijds in 1993.

Wij hebben de weg naar boven in ieder geval weer gevonden. De eerste in een grote zegereeks hopen wij. Laten we dat een goed vervolg geven komende zaterdag, want dan wacht onze rivaal, concurrent en aartsvijand Valleivogels.

Eerst zal er weer getraind moeten worden, Sinterklaasavond of niet.

Groet Knarf

Registreren Waarom registreren