Renswoude 3 delft onderspit tegen Veenendaal

Renswoude 3

2 - 5

Veenendaal 2

Competitie

4e klasse 17

Datum

9 november 2019 14:30

Scheidsrechter

Robin Goes

Accommodatie

Onbekend

Het is alweer even geleden dat er een verslag verschenen is over het derde elftal. Is er dan niets gebeurd in de tijd tussen de eerste pot tegen Achterveld die kansloos verloren is gegaan en het heden? In tegendeel er zijn nog een aantal wedstrijden geweest. Maar de inkt met betrekking tot het verslag over de wedstrijd tegen Achterveld was nog niet droog of er bekroop mij een gevoel dat het zorgen voor een verslag wel eens kon samenhangen met het resultaat op het veld. Bijgeloof of niet, je gaat er alles aan doen om het tij te keren. Om die reden ben ik zonder pen en papier naar de wedstrijden tegen achtereenvolgens GVVV (uit), SV Panter (thuis), Scherpenzeel (uit) en VRC (thuis) gegaan. Zonder er veel woorden aan vuil te maken. GVVV en Panter leverde geen punten op. Toen de derby tegen de koploper Scherpenzeel een puntje. VRC werd vervolgens met 5-3 geklopt. Kortom een stijgende lijn leek te zijn gepakt. Ik weet het ik weet het, vanuit het perspectief bijgeloof wil je dan nooit meer een verslag maken en worden we kampioen. Maar als de lijn opwaarts richting kampioenschap wordt ingezet zou het zonde zijn om niet al onze supporters in den lande hiervan deelgenoot te maken. Vandaar dat er weer een verslag volgt.

De laatste zaterdag werd er op magistrale wijze gewonnen van VRC uit Veenendaal. Op het hoofdveld konden de aanwezige toeschouwers zien hoe we het net iedere keer lieten bollen. Het was dat arbiter P. Bos tijdig af floot anders hadden we er wel 10 gemaakt.

Kortom winning-mood ten top. Hoop drankgelag in de kantine. Bierdrinken, buikschuiven, de overwinning werd gevierd. Dit moest een mooi vervolg krijgen.

Sterkhouder Helmert rammelde afgelopen donderdag weer als vanouds met de emmer. “Wie is er vanavond en of zaterdag wel of niet bij?” Ook al is er een tijdje geen verslag geweest, er zijn veel dingen hetzelfde gebleven. Kortom veel afzeggingen. Rond de klok van 18.30 uur nog vragen of er wel voldoende man zou komen trainen, maar om 19.30 uur gewoon 10 man op het veld. Er werd fel getraind. Tuurlijk nog een beetje overwinningsroes maar het besef dat er tegen Veenendaal thuis een vervolg gegeven moest worden. Na afloop in de kantine koppen tellen voor de zaterdag. Al snel viel op dat we veel afwezigen hadden. Lobje, Frank, Badr, Japie, Casper, Ouwe Beek, Brace … Enfin een lange lijst met geblesseerden / afwezigen. Hoe krijgen we er 11 op de mat voor zaterdag. Alle registers gingen open. Aankloppen bij het 2^e elftal en het 4^e leverde niets op. Uiteindelijk de vraag ook bij het 1^e neergelegd. Ook zij wilden geen spelers afstaan. Een ding weten ze dan alvast: ”Ze krijgen voorlopig ook geen spelers van ons!”.

Wat rondbellen leverde op dat Brandweer bereid was om weer eens de strijd aan te gaan. Tja dan heb je er 11, geen wissel. En die was toch wel nodig. Bij sponsor Bos Dynamics kon geen vrije heftruckchauffeur gevonden worden. Helmert informeerde bij zijn matties van weleer, maar ook deze gepensioneerde Froggs wilden niet acte de presence geven. Gelukkig was JW wel bereid om de schoenen weer uit de wilgen te halen. Met hulp natuurlijk, want ze hingen hoog. Daarmee hadden we er 11 plus een wissel.

Zaterdag 9 november. Prachtige dag voor een potje voetbal. We zouden spelen op veld drie. Heerlijk, spelen op gras, mits er lijnen op staan en er een beetje gemaaid is. De terreinknechten hebben er ook alles aan gedaan om de beste condities op het veld te scheppen, zodat wij de overwinning konden binnenhalen. Met zwaar materiaal en een nodige slok op is men tekeergegaan. Resultaat: prachtig gemaaid gras, maar de bandensporen waren zo diep dat je soms dacht dat je op een aspergeveld stond. De lijnen waren wel netjes gekalkt en er stond een middenstip. Tja dat deze niet geheel in het midden hoeft maakt ook niet uit…

Ok, het veld was suboptimaal, maar ach daar heeft de tegenstander ook last van. In de kleedkamer gespannen koppies. Iedereen aangekleed en op naar het gras voor een warming-up. Iedereen liep netjes heen en weer en warmde de spiertjes op. Alleen Beekie niet. Beekie stond gebukt bij het hek en had het moeilijk. Beetje ziek, teveel gedronken? We weten het niet, maar de enige spier die hij daar trainde was de spier van zijn slokdarm. Beekie stond zijn ontbijtje van die ochtend achteruit te consumeren. “Zo dat ben ik kwijt” waren zijn woorden en vervolgde zijn warming-up.

We konden beginnen. Arbiter The Guzman riep de aanvoerders voor de toss bijeen. ‘Geen gezeik, anders fluit ik de wedstrijd kapot’. Tja don’t fuck with The Guzman! Althans, alle vrijgezelle lezeressen, neem dat laatste niet te letterlijk, we denken dat Goes best een verzetje kan gebruiken.

Opstelling van deze wedstrijd: Lip op de goal, Helmert, Beekie, Stef en Adje achterin. Middenveld met Ewout, Bos, Webster en Teus. Voorin MenNo en Brandweer.

Helmert won de toss en Veenendaal mocht aftrappen. Zoals verwacht wat aftasten, maar we namen na 5 minuten het initiatief. Geen vuiltje aan de lucht, tot minuut 10. Een diepe bal van Veenendaal op de spits. Even wegdraaien en vanaf de zestien meter hard binnenkant paal inschieten. Snotver staan we nu al 0-1 achter hoor je iedereen denken. ‘Kom op, tandje erbij, nu wij!’. Een standaard zinnetje om onszelf op te peppen maar niks zeggend. Want amper een minuut later een bal vanaf de zijkant richting zestien meter. Lip en verdedigers springen op de bal, maar de verbaasde spits krijgt hem voor de voeten en hupsakee 0-2. We hadden het gewoon even niet. Er moest wel wat gebeuren anders konden we de winst wel vergeten. Het golfde op en neer. Pas na een half uur spelen onze eerste kans. Teusie gaf een hoge voorzet. Deze kwam voor de voeten van Bos. Bos schoot op goal maar werd tot corner gekeerd door de keeper. Uit de daarop volgende corner volgde een scrimmage waar Brandweer op ooghoogte een van zijn fluoriserende patas tegen de bal kon krijgen en de 1-2 op het bord kreeg. Veel protest vanuit het Veense kamp, maar arbiter The Guzman wilde niet buigen. We hadden het net gevonden en wilden meer. In de 40^e min kwam die kans. Wederom voorzet van de zijkant. Via Beekie kwam de bal bij MenNO. Hij stuitte op de keeper. Het was aan sterkhouder Helmert te danken dat we de rust met 1-2 haalden. In de laatste seconden van de eerste helft kreeg Veenendaal een grote kans. In de zestien meter wist Helmert met een uiterste inspanning het oude lijf dermate in de weg te leggen van de Veense spits dat hij uit balans raakte en Lip het schot nog kon keren.

De rust gehaald met een achterstand. Niet wat we hoopten en we hadden verwacht. Een donder speech zou je verwachten. Maar om de gemoederen niet te laten oplopen bleef het bij wijze woorden van CA: “Als we er in de 2^e helft gewoon 2 maken en achterin de nul houden dan winnen we deze pot!”. Weinig woorden maar genoeg om het vuur weer in de ogen te zien ontbranden. Nog geen wissels. JW kon zijn shaggy gewoon oproken en zou dan later invallen.

“Kom op mannen, de eerste minuten lekker scherp!” klonk het over het veld. Het waren loze woorden gesproken tegen dovenmansoren. Nog geen minuut de gang of de eerste grote kans voor Veenendaal was daar. En na 2 minuten spelen was daar plots ook het doelpunt, 1-3. We speelden met de rem erop. Want de 1-3 was geen wake-up-call. De 1-4 zat eraan te komen. Eerst nog een grote kans maar amper 10 minuten in de tweede helft was het daadwerkelijk 1-4.

We moesten wat terugdoen. Het was Webster die het voortouw nam. Pikte achterin de bal op en zette een sprint in met bal over een metertje of 60. Kwam voor de keeper en schoot. Helaas voor ons redde de doelman.

De irritaties liepen wat op. Dit resulteerde in een natrappende beweging van een Veense op Brandweer. Arbiter The Guzman was resoluut en toonde de gele kaart (dat betekent 10 minuten zitten). Je zou zeggen we gaan nu effe doordrukken. Niets was minder waar. Wij zagen hier een kans om juist effe gas terug te nemen. Lekker rustig hoor… Gelukkig besefte we na enkele minuten in een overtal dat effe doordrukken best een aardig idee was. We kwamen weer voor de goal. Brandweer bracht de bal in en vanuit de rebound kon Webster met een bicycle-kick fraai scoren, 2-4. De aansluiting was nabij en we wilden meer. Zo ook Helmert die plots op eigen helft de bal voor de voeten kreeg en afvuurde op vijandig doel. De bal haalde de vijandelijke zestien meter niet. “Ik zag een gaatje” was zijn excuus. Het zij hem vergeven.

Irritaties over en weer en gemekker over scheidsrechterlijke dwalingen resulteerde in dubbel geel. Een Veense en Brandweer konden inrukken. De eerder weggestuurde Veense mocht het veld weer betreden. Beekie vond het op dat moment ook welletjes en wisselde met JW. Volgt u het nog? Het is 10 tegen 10. We hadden het heft in handen en drukten door. Webster kwam door op rechts, gaf voor op Menno, die wilde schieten maar ging als een dronken koe naar de grond. Penalty? Nee zeker niet, deze swalbe was verre van Oscar waardig. Inmiddels weer 11 tegen 11 maar met aanhoudend gemekker. The Guzman roept beide aanvoerders bij zich. ‘GEEN GELUL MEER’ was de boodschap. De wedstrijd leek gespeeld maar het slotakkoord was aan Veenendaal. In zestien meter bij de achterlijn kwam de spits van Veenendaal in balbezit. JW strak in de dekking. De spits bewoog de bal achter het standbeen door de stokjes van JW. De bal dus op weg naar ons doel, maar met een subliem uitgevoerde ippon door JW ging de spits naar de grond. Twee schouders op de grond en een vol punt, maar een penalty voor Veenendaal die onberispelijk werd ingeschoten. We hadden 38 minuten gespeeld in de tweede helft en The Guzman vond het welletjes.

Na een stijgende lijn met goede resultaten komt nu thuis weer de zeperd. Balen, geen goed vervolg na vorige week. En wat was de reden? Falen van spelers? Gewoon slechte dag? Te goede tegenstander? Wat het ook is, komende week moeten we weer hard trainen, want zaterdag staat de wedstrijd uit bij DOVO op het programma.

Bijgeloof of niet, ik denk toch dat ik komende week mijn pen en papier maar weer eens thuis laat. Wie weet brengt dat weer de goede vibe.

Groet Knarf

Registreren Waarom registreren