Opstelling tegen Candia

Ouwe Beek en zijn gelukssokjes

Aanbieding Gelukssokken

Na de wedstrijd tegen Musketiers stonden de neuzen weer dezelfde kant op. Een late treffer van Helmert zorgde ervoor dat we 3 punten in huis hielden, maar iedereen ook weer het vertrouwen had teruggevonden in deze oude strijder, aanvoerder en sterkhouder. Met nog vijf wedstrijden te gaan en twee verliespunten minder dan VVA kunnen we rustig stellen dat we op kampioenskoers liggen.

Helmert rammelde afgelopen donderdag met de emmer: ‘Wie is er vanavond en of zaterdag wel of niet bij??’. En voor het krieken van de dag stond de app vol groene vinkjes voor de donderdag en zaterdag. Die bewuste trainingsavond maar liefst 19 man aanwezig. We hebben langzamerhand uitbreiding van de velden nodig als het zo doorgaat. Een drukke veldbezetting, maar sommigen vinden dat niet heel erg. Dan hoef je namelijk ook wat minder meters te maken en kun je verstoppertje spelen.

Na de training in de kantine moest de opstelling gemaakt worden. Met het debacle rondom de opstelling van de vorige wedstrijd in het achterhoofd, was het de vraag wie het nu aan zou durven. Het was Kooitje die een eerste aanzet deed en het verder toch maar aan de sterkhouder overliet uit angst voor represailles. Met 19 man op de training en het gros ervan die ook op de zaterdag er zou zijn, blijft het een grote puzzel en moet je nu eenmaal mensen teleurstellen. De selectie van de basiself werd vergemakkelijkt door de Cruijfiaanse opmerking die Helmert maakte: ‘Als je niet zit dan sta je er naast!’. Tja die moet je misschien een paar keer lezen. Ik heb er zelf ook even over moeten nadenken, maar hij doelde denk ik op de aanwezigheid in de kantine na de training. M.a.w. je moet tegenwoordig niet alleen trainen, maar ook het biertje na afloop nuttigen om je zelf te kwalificeren voor de basis elf. Na wat puzzelen en wat krassen kwam er een opstelling op papier te staan.

Het was die zaterdag prachtig weer om te voetballen. En 16 man stond te trappelen om richting Candia af te reizen. Eenmaal op het sportpark aangekomen in Rhenen zakt de energie al door de voegen van de straattegels weg. Wat een complex zeg. Sinds de oprichting in 1966 is er geen upgrade meer geweest. Schilders, stukadoors en metsellieden kennen ze niet in Rhenen of die zien een te grote uitdaging om hier aan te beginnen. Kortom een ouwe tering bende. Te weinig kleedkamers (stallen) die ook nog eens gebouwd zijn op teams van 11 a 12 man. Komen wij aan met 16 man. Na een tijdje wachten konden we onszelf in een ‘kleedkamer’ vouwen en gaan omkleden. Ouwe Beek had vandaag speciaal zijn geluksokken aangedaan. En voor iedereen beter dat deze onder de vereiste rode sokken zaten. Maar als het hem/ons geluk brengt, tja aantrekken dan.

Opstelling voor die middag bestond uit, Lobje op de goal, Helmert ©, Kooitje, Loebie en Badr achterin. Middenveld met Japie, Dennis, Nico en Opa. Voorin stonden CA en Ouwe Beek.

Na het omkleden het veld op. En ik weet niet of dat stukje land waarop gespeeld moest worden ook ‘veld’ genoemd kan worden. Het complex is al verpauperd, maar het ‘veld’ is hierbij het toppunt. Een koe zou zijn poten breken over het gehobbel. Of de terreinbeheerder ligt al jaren dood in het materiaal hok, of de Intratuin in Rhenen kan hij niet vinden. Maar zelden zo’n toendra gezien.

Ik kan wel zeggen dat er een warming-up werd er uitgevoerd, maar er werd meer gerekt dan gelopen. Dit om de enkels te sparen. Wijze les uit het geheel was wel dat we het niet in de combinatie zouden moeten zoeken.

De arbiter van dienst, die week 82^e jaar geworden, kwam hemeltergend langzaam het veld oplopen om de pot te gaan begeleiden. En met een flauw zonnetje in de rug begonnen we het eerste bedrijf. Conform de stand op de ranglijst zouden wij het spel moeten maken. De grootste tegenstander vandaag was niet Candia, maar wijzelf en nu ook het veld.

De wijze les, niet teveel combineren, werd niet ter harte genomen kan ik zeggen. Veel gestuntel en kolderieke momenten. Vermaak voor de bankzitters, maar verder was het voetbal ver te zoeken.

Het duurde ruim een kwartier voordat de eerste bal richting doel van Candia ging. En daar was ook alles mee gezegd. We konden geen potje breken. En kwamen er alleen met een paar toeval acties doorheen. In minuut 30 de grootste mogelijkheid waarbij Ouwe Beek de bal op de lat kreeg, maar ondanks zijn bruine gelukssokken niet het geluk vond.

Een oude voetbalwet zegt: ‘Als je zelf niet scoort, zul je zien dan krijg je hem om de oren.’ En zo geschiedde. Minuut 40 van de eerst helft. Aan onze rechterkant kreeg Candia een vrije trap. De bal werd over de grond de zestien meter ingespeeld. Waar wij alleen maar keken en niet ingrepen, rolde de bal door een mêlee van spelers richting doel. Daar stond een Candiaan te wachten, die van 1 meter makkelijk kon intikken. De verbazing over de goal was bij Candia nog groter dan bij ons. Bij ons met name frustratie over hoe dit nu kon gebeuren. Ongelooflijk maar waar, we gingen rusten met een 0-1 achterstand.

In de rust, die wij voor de dug-out pakten werd er niet veel gezegd. Er werd wel gewisseld. Kaatje voor Badr, Adje voor Helmert, Stef voor Loebie, Frank voor Opa en Henk voor CA.

De tweede helft bracht direct een nieuwe stimulans. Er werd minder in de combinatie gezocht en meer in de diepte. Dat leverde ook direct resultaat op. In de 2^e minuut na rust werd de bal vanaf rechts ingebracht. Op de zestien legde Frank de bal met het hoofd panklaar voor Nico die de bal met de linker snoeihard in het rechterkruis liet belanden (1-1). Het was weer gelijk. Op en erover nu. En na 5 minuten voetbal was de achterstand omgezet naar een voorsprong. Dit keer was het Henk die een hoge bal nog kon toucheren met het hoofd en over de doelman kon laten vallen (1-2). Candia kwam er helemaal niet meer aan. Wij verzuimden om verder afstand te nemen. We moesten daarvoor wachten tot de 70^e minuut. In de zestien werd Henk ingespeeld en draaide weg bij zijn tegenstander om de bal in de hoek te plaatsen (1-3). Nu zou het wel kaar zijn zou je denken. Candia ging wisselen en wij werden ‘makkelijker’ in de manier van spelen. Resultaat was dat de Rhenenaren ook wat vaker voor ons doel kwam. Dit leidde in de 80^e minuut ook nog tot een tegengoal. Wederom niet door de ‘klasse’ van Candia, maar geklungel bij ons achterin. Bij een foute pass van Candia, de bal werd verkeerd in de 16 meter gespeeld. Was het Lobje die al op de grond ging liggen om de bal op te pakken, maar miscommunicatie tussen Lobje en Stef zorgde ervoor dat geen van beide iets deed. Behalve ‘Jij!, nee Jij!’ roepen. Het balletje kabbelde de mannen voorbij en hupsakee een doelpunt. Tja de Candianen gingen er nog in geloven ook. Besloten zelfs 1-op-1 spelen te gaan spelen achterin. Daardoor meer druk bij ons achterin, maar er doorkomen dat gebeurde niet. Wij werden ook nog gevaarlijk zo schoot Frank vanaf de zestien snoeihard met de linker, maar verdween de bal rakelings over de dwarsligger.

Inmiddels was de speeltijd ruim verstreken, maar geloofde alleen de arbiter nog in een gelijkmaker. De kloksnelheid van zijn uurwerk had de snelheid aangenomen van zijn loopritme. Of het nu angst was voor gelijkmaker of dat we die knollentuin zat waren, maar van diverse kanten kreeg de afgeleefde scheids vragen vanuit ons over de tijd naar zich toe. De grijsaard die de middencirkel die dag nog niet had verlaten wuifde het weg. Henk, die hem helemaal zat was begon zelfs te dreigen. ‘Als je niet affluit dan maak ik er gewoon nog eentje hoor!’. Niet veel later kreeg Henk de bal in de zestien aangespeeld en scoorde zijn 3^e treffer (2-4). Hij liep terug naar de middencirkel waar de fluittist nog stond en zei: ‘Ik zei het toch, je moet gewoon luisteren.’ En met 2-4 op het bord was het ook in de ogen van de scheids die dag niet meer haalbaar om voor Candia nog een punt te versieren.

Wederom 3 punten, misschien wel dankzij de sokken van Ouwe Beek. Met 3 punten in de tas snel douchen en naar de eigen kantine. Weg bij die club, dat veld en die sfeer. Weg uit Rhenen. Oost, west, thuis op De Hokhorst wordt de dorst gelest!

18 wedstrijden gespeeld en we staan op 50 punten. Nog 4 wedstrijden te gaan, waarvan de laatste 2 uit en thuis tegen VVA.  Maar we bekijken het week op week. Zaterdag thuis tegen Roda’46 om 14.30 uur.

Groet Knarf

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
• Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
• Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?