Renswoude 3 kampioen na grote zege op VVA

Renswoude 3

6 - 2

VVA Achterberg 3

Henk van Essen (schot)

Assist: Wilbert van de Fliert

Nico van den Bosch (volley)

Henk van Essen (penalty)

23'

Robin Kooistra (intikker)

40'

Assist: Nico van den Bosch

Henk van Essen (intikker)

47'

Henk van Essen (schot)

55'

Competitie

5e klasse 16

Datum

17 mei 2023 20:00

Scheidsrechter

A. van Veller

Accommodatie

Sportpark De Hokhorst
De Hokhorst 5
3927GX
RENSWOUDE
tel. 0318-572150

Donderdag 11 mei bij het gloren van de dag rammelt de emmer weer als vanouds. Het is de sterkhouder die zijn troepen mobiliseert voor de week van de waarheid. In twee competitiewedstrijden (thuis tegen SVF en VVA) kan het kampioenschap binnengehaald worden. Maar dan moet je wel effe winnen zal ik maar zeggen. Dat het de week van de waarheid was bleek uit de opkomst die avond op de training. Er was wederom 19 man aanwezig.

Het eerste elftal claimde die avond vervolgens ook nog eens extra meters veld, waardoor de 10 tegen 9 op een dermate klein veld werd gespeeld dat je niet alleen een punt kon krijgen voor scoren, maar ook bij de bal 10 x rondspelen. Er werd weinig gescoord kan ik melden.

Maar nieuw Hollands gezegde luidt: “Wie traint en niet zit die staat er niet in!”. Begrijpt iedereen hem nog? Er kwam die avond gelukkig een elftal op papier om SVF te bestrijden. SVF was laag geklasseerd, maar wij hadden wel veel moeite met hen gehad in de uitwedstrijd. Wij moesten gewoon winnen en heel blijven voor de echte kraker tegen VVA. Grote vraag was wie er die zaterdag zou gaan fluiten. Goes was een weekendje detoxen dus we zaten met een arbiter-probleem. Overigens zou Braks (vlaggenist) er ook niet zijn. Maar dat zou vast loslopen dachten we.

Zaterdag 13 mei. Prachtig weer. Zonnetje kwam door. Eenmaal in de kantine een grote groep spelers die zich kon gaan klaarmaken voor de wedstrijd. In de kantine bereikte ons het nieuws dat VVA verloren had van VRC. Tja dan zou bij winst op SVF, de wedstrijd as woensdag tegen VVA een gelijkspel voldoende zijn.

Tijdens het omkleden werd terloops nog de vraag gesteld of de scheids er al was. Enige wat Helmert kon mededelen was dat hij niet wist waar de scheids vandaan kwam, maar wel dat hij Anoniem heette. Eenmaal op het veld drong tijdens de warming-up wel door dat er geen scheids zou komen. Kortom we moesten zelf gaan fluiten. Gelukkig had SVF wel iemand in de gelederen met 25 jaar ervaring bij de plaatselijke fanfare en wist dus wel wat hij met een fluit moest doen.

Met een uitfluiter aan de start begon de wedstrijd. Met in de basis: Lobje, Helmert ©, Loebie, jonge Beek, Badr, Japie, Nico, Frank, Webster, Joekel en CA. Op de bank Dennis, Ewout, Wilbert, ouwe Beek, Stefano, Opa en Kooitje.

Ik kan er 5 alinea’s aan wijden, maar het was niet best die dag. Veel gedribbel en balverlies. Nauwelijks mogelijkheden voor ons en legio kansen voor SVF, waarvan ze in de 15^e minuut er ook eentje maakten (1-0). Zeuren op de scheids was het enige wat we konden. Nogmaals een typische uitfluiter, die we zelf aangesteld hadden….

In de rust moest er gewisseld worden. 7 man kon gaan douchen en de overgebleven 11 proberen het tij te keren. In de tweede helft werd er meer tegengas gegeven. We kwamen dichterbij, maar SVF hield de linies goed gesloten. In de 65^e minuut, na een scrimmage (lees Wilbert deelt elleboog uit) op de middenlijn kwam de bal voor de voeten van Wilbert en wist met een ver schot de keeper te verrassen (1-1). Het was nu erop en erover. We werden zelfs een beetje geholpen door de uitfluiter. De tegenstander van Wilbert (die ene van de scrimmage) was uit op revanche na de tik op z’n knar. Bij de eerste de beste bal in de voeten van Wilbert kwam de ‘brave borst’ als een kamikaze invliegen. Met bijna dodelijke afloop. Zelfs de uitfluiter kon niet anders dan deze overtreding met geel bestraffen. Zij dus met 10 man… Maar mannetje minder of niet we kwamen er niet door. En eenmaal weer 11 tegen 11 was het nu Nico die kwartier voor tijd zijn tegenstander onreglementair met een ‘ippon’ naar de grond werkte. Ook hij geel en 10 minuten zitten. We kwamen daardoor steeds verder onder druk, maar hielden vol. De uitfluiter vond het mooi geweest. Eindstand van 1-1 op het bord. Twee punten verloren, maar we zijn nog steeds ongeslagen. Lopen zelfs een punt uit op VVA. Met nog 2 wedstrijden te gaan (VVA thuis en uit) en 2 wedstrijden meer gespeeld dan VVA, hadden we alles in eigen hand. En dat laatste maakte de opdracht simpel: aankomende woensdagavond winnen van VVA en je bent kampioen. Gelijkspelen of verliezen zou theoretisch mogen, maar in de wetenschap dat we die zaterdag erop (uit bij VVA) nooit levend en/of met 3 punten het veld zouden kunnen verlaten, was puntverlies geen optie.

Na afloop op het terras moest de opstelling tegen VVA al gemaakt worden. Geen training die bepalend zou zijn. Voor de zekerheid was die middag de arbiter al vastgelegd. Maar wie zouden er gaan starten in de kampioenswedstrijd? Na een uurtje debat en bier kwam op papier het volgende: Lobje op de goal. Achterin Stefano op rechts, Ewout op links en Loebie en Kooitje © centraal. Middenveld met Japie op rechts, Frank en Dennis centraal en Nico op links. Voorin Wilbert en Henk. Op de bank zou 10 man plaatsnemen: Badr, jonge Beek, Joekel, Lip ,CA, Opa, Kaatje, Teus, Adje en Webster. En de oplettende lezer mist een naam….Inderdaad Helmert!! Hij zou niet aanwezig kunenn zijn, had andere verplichtingen vond hij zelf.

In de dagen naar de kampioenswedstrijd vielen een aantal mensen af. Webster toch een blessure overgehouden aan de wedstrijd tegen SVF en Stefano werd woensdag vader (nogmaals gefeliciteerd) en kon ook niet aansluiten. De basisplek van Stef werd overgenomen door Badr. Daarmee een bank van 8 man.

Op woensdagochtend deed de sterkhouder er nog we een reminder uit in de app. En dwong iedereen tijdig (19.15 uur) present te zijn om af te trappen om 20.00 uur. Prima natuurlijk, maar er moest eerst nog een dag hard gewerkt worden. Al kan ik alleen voor mijzelf spreken.

Die avond was het heerlijk weer om te voetballen. En rond de klok van 19 uur druppelden de mannen het terrein op. Kantine was nog dicht, dus dan maar meteen de kleedkamer in. Badr had een klein muziekboxje geregeld dus de stemming zat er al snel in. Tegelijkertijd waren we nog nooit zo snel geweest met aankleden en stonden ruim voor aanvang op het veld voor de warming-up. Gespannen koppies bij ons, maar ook bij VVA. En het publiek stroomde het sportpark op om de clash die al maanden rondging ook met eigen ogen te zien. Ook vanuit Achterberg had men de caravan verlaten om te komen kijken. De toss werd door Kooitje gewonnen en we draaiden van kant vanwege de laagstaande zon.

Om 20.00 uur floot arbiter Kubus op zijn fluit en de bal ging rollen. Effe aftasten, maar eigenlijk zag je vanaf minuut 1 dat wij geen millimeter zouden gaan weggeven en we VVA direct bij de strot wilden pakken. VVA met snelle spitsen zocht veelal de lange bal en waren we voor gewaarschuwd. Maar wij waren heer en meester op middenveld en kwamen via de combinatie voorin. Dit zorgde al binnen 10 minuten voor de 1-0. Via combinatie door het midden kwam de bal bij Wilbert op links die met een afgemeten voorzet Henk kon bereiken in de 16 meter. Hij controleerde de bal en scoorde. Een dreun voor VVA wat toch met andere gedachten en intenties naar Renswoude was afgereisd. Maar het spel bleef één richting op gaan. Wij domineerden over het hele veld. Na 15 minuten stond de 2-0 op het bord. Een afgeslagen corner werd door Nico in het doel gevolleerd. VVA spelers die normaliter de tegenstander verbaal met ziektes bestookten deden dat nu onderling. Ze waren rijp voor de slacht. Waar wij met de minuut beter en makkelijker gingen voetballen, kwamen zij er gewoon weg niet aan te pas. Na 20 minuten een 4^e corner voor ons. In de 16 meter werd de bal met de hand van een VVA verdediger van richting veranderd. Scheids Kubus kon niets anders doen dan fluiten voor een pingel. Badr liet dit keer de eer aan Henk. Henk deed wat verwacht werd. Na 20 minuten stonden we met 3-0 voor.

Tegen het hele jaar gevreesde VVA na 20 minuten met 3-0 voor. En niet dat VVA slecht was, maar ze werden voetballend overklast. We namen iets gas terug, maar hielden VVA ver van ons doel. De noodzaak om te scoren was er even af voor ons. Toch bleven we kansen creëren. Bij een corner in 40^e minuut was het wederom raak. Afgeslagen bal werd door Nico op het doel geschoten, waar in de drukte van spelers Kooitje het laatste zetje wist te geven en scoorde (4-0). Daarmee gingen we de rust in. In de kleedkamer deels opluchting maar tegelijk scherpte om dit niet meer weg te geven. Besloten werd om in de rust nog even niet te wisselen. Het stond goed. Doel was om na 15 minuten in de tweede helft te gaan wisselen.

De tweede helft begon dus voor ons met dezelfde 11. VVA had wel wat verse krachten ingebracht die er nog voor wilden gaan. Maar het spel werd en bleef gedomineerd worden door ons. Dat werd beloond in de 50^e minuut. Henk kon glijdend intikken. Een nieuwe mokerslag voor VVA. Ondanks de 5-0 achterstand bleef VVA toch strijdbaar. Ze gaven niet op maar konden er niet door komen. En kort na de 5-0 legde Henk na een mooie combinatie over 5 schijven ook de 6-0 in het mandje. Direct een moment voor Henk om plaats te maken voor Lip. En vervolgens kort erna kwamen de ander wissels in het veld. CA voor Wilbert, Adje voor Jaap, Opa voor Frank, jonge Beek voor Kooitje, Kaatje voor Ewout, Joekel voor Nico en Teus voor Badr. Er stond het laatste half uur een nieuw team. Ondanks de nieuwe bezetting was het voetbal aan onze zijde en scoorde Lip tot 2x toe, maar beide werden afgefloten vanwege dubieus vlaggen voor buitenspel. Die grens zou vloeiend meekunnen bij de Josti-band, maar met 6-0 op het bord gaan we niet moeilijk doen over buitenspel. Ook VVA werd wat gevaarlijker, veelal door onnodig balverlies van onze zijde. In de 70^e minuut wist VVA ook te scoren (6-1). Onnodig en balen dat we de nul niet houden, maar zorgwekkend alles behalve. Wij kwamen nog steeds aan het voetbellen toe en kregen kansen. Helaas was het in de 80^e minuut wederom VVA dat na een fout van onze zijde wederom kon scoren (6-2). De laatste 10 minuten waren er geen kansen over en weer meer. VVA liet het kopje hangen. De kampioen had laten zien een terechte kampioen te zijn. Na de 90 minuten floot Kubus af en werd op het veld de overwinning gevierd, bloemen vanuit het bestuur in ontvangst genomen en trokken we het feestje door in de kantine.

De zaterdag erop stond er voor Renswoude 1 veel op het spel. Lijfsbehoud. Maar alle aandacht ging die middag uit naar Renswoude 3. Zij zouden op de kar door het dorp gaan als kersverse KAMPIOENEN. Het was even wachten op El Salvador die nog wat minuten in Renswoude 1 moest doormaken. Maar om 16.30 uur zaten op de kar inclusief kampioenschaal. Onder het genot van een pilsje en een beetje muziek werd de rondtoer gemaakt door de mooiste gemeente van NL. Iedere dorpeling wist na die toer dat er dit seizoen 1 senioren team kampioen was geworden en dat was Renswoude 3! Tot in de late uurtjes werd het feest verder gevierd in de kroeg.

Naast het kampioenschap was het ook een geweldig seizoen! Ik neem even wat statistieken door:

21 wedstrijden gestreden. Dat zijn 1.800 minuten op het veld. (voor snelle rekenaars, dit zijn niet altijd 90 minuten geweest) Arbiter Goes was er soms na 75 minuten wel klaar mee
18 wedstrijden gewonnen en 3 gelijk gespeeld. Die 22^e wedstrijd uit bij VVA geloofden we wel
Klimatologische uitersten gehad. Wedstrijden gespeeld bij -18,4 °C (Roda uit) en bij +36,5 °C (Achterveld thuis). En vergeet uit bij SVF niet, waar het windkracht 10 was met uitschieters naar 12
Doelsaldo van +48. Wij hebben 67 doelpunten gemaakt. En slechts 19 doelpunten tegen. Waarvan hebben we er ook enkele hebben gemaakt.
7 x een clean sheet
Topscoorder dit seizoen werd Henk met 26 doelpunten. Wilbert zat hem met 6 doelpunten op de hielen
In de competitiewedstrijden gebruik gemaakt van 26 spelers
Gemiddelde leeftijd van de selectie was 39,7 jaar. Ruim 10 jaar boven de andere teams
38 keer rammelde de sterkhouder met de emmer
De trainingsopkomst lag gemiddeld op 16,3 spelers op de donderdag
Onze sterkhouder heeft slechts 2 zaterdagen gemist
Na afloop training en wedstrijd is er 1.218 liter bier genuttigd. Daarnaast 479 blikjes baco voor Badr en de laatste weken ook nog 32 flesjes Heineken 0.0 voor CA
De meest trouwe supporter dit jaar was de heer Van Veen (daddy Adje)
En als MVP seizoen 2022/2023 in en om het veld werd Badr verkozen. Lees de stukjes van de wedstrijden maar en je weet waarom.

Kortom een kampioen om trots op te zijn. Als dorp en als club! En natuurlijk kan je niet presteren zonder dat alles eromheen goed geregeld is. Speciaal dank gaat uit naar onze feestcommissie Benjamin en Stefano. Een hechte groep hou je alleen met een juiste mix van inspanning en ontspanning. Er zijn geen tegenkandidaten dus bij deze zijn jullie benoemd voor komend jaar. En daarnaast zeer grote dank richting onze sponsoren: Café Bar Gezellig, Bos Dynamics, VlasTrans, Restaurant De Hof, Kip van de Boer, De Weistaar, Bouwbedrijf Kreeft en Brandhof Dier en Ruiter. Mede namens hun bijdragen liepen we er dit hele jaar al als kampioenen bij.

Nu we kampioen zijn geworden in de 5^e klasse gaan we het komend jaar hogerop proberen. Ons strijdtoneel wordt de 4^e klasse. In principe met dezelfde groep, want niemand gaat ons verlaten. Sterker nog we hebben een nieuwe speler weten te kunnen contracteren. Met een 27 koppige selectie moeten we het komend seizoen gaan doen. De verwachtingen zullen weer hoog zijn. Maar eerst nagenieten van dit seizoen en zomervakantie. Wij zien jullie allen volgend seizoen weer.

Groet Knarf