4e pakt weer ouderwets 3 punten bij DVSA

Waarom ben je ooit gaan voetballen? Omdat je ouders dit wilde of omdat je lijf op 6 jarige leeftijd al wist dat je daarmee poorten kon openen naar zelfverrijking. Het onderdeel zijn van de kudde. Samen ergens voor gaan. Gezelligheid en sfeer. Nee, als 6 jarige en beginnend F-je wil je gewoon voetballen, maar onbewust maak je dan ook de keuze om je bij die kudde aan te sluiten en de voordelen van die kudde mee te pakken.

Spelers van het 4e hebben de F-jes allang achter zich gelaten. Sommige al 45 jaar (Helmert) en sommige zouden zelfs nu nog niet opvallen bij de F-jes (JW).

Maar wat ooit onbewust begon wordt nu volledig bewust beleefd. Ok een dronkenbui daargelaten waarbij we bewust onbewust zijn. Of andersom. Snapt u het nog?

Bijna 50 of verwekt bij het EK88, we hebben moeite met verandering. We willen het houden zoals het was. Of het nu gaat om de lol op het veld, in de kleedkamer of hoe je met elkaar omgaat. We proberen er aan vast te houden.

Vaste lezers van onze verslagen weten dat we de opwaartse lijn te pakken hebben. De sfeer is goed, uitje vorige week geslaagd. En nu is het vasthouden van die lijn. Afgelopen donderdag op de groepsapp spatte het enthousiaste er al vanaf. Op de illustere vraag: 'Wie is er vanavond en zaterdag bij?' Zou je in de zegeroes die we hebben alleen vingers omhoog verwachten. Maar nee, ping, ping, ping deed de app. De een na de ander 'Vanavond wel, zaterdag niet', 'beide niet' of 'ik kijk ff of ik het red'. Eigenlijk weer ouderwets. 18 man op de lijst, maar ff schudden, dreigend regenbuitje, temperatuur onder de 10 graden en voor je het weet moet je spelers bij de bushalte acquireren.

Gelukkig kon donderdagavond trainer Louis Goes 12 man begroeten en lekker trainen. Plezier hadden we kan ik u melden. We kregen een klein inkijkje in de taferelen die zich op kerstavond in huize Goes afspelen. Eerst een kwartiertje 'Drie op een rij'. Wie dat spelletje heeft gewonnen weten we nog steeds niet. Hoe gingen de spelregels ook al weer. Enfin we zijn in contact met Ravensburger. Daarna 'Hoedje wip' en vervolgens vanaf de 16 meter 'Goesje schieten'. Het kon niet op. Gelukkig de afrondende partij. Trainer had de partijen democratisch ingedeeld. 'Als ik maar bij Goes ben' gonsde het, want je weet dat je dan zegevierend het veld afgaat. Lang verhaal kort. Het ging gelijk op. tegenpartij schreeuwde om laatste minuut bij stand 4-3. Met een motie van wantrouwen werd de regel 'winnende goal' van stal gehaald. U raadt het al. Goes maakte de winnende uit een onmogelijke hoek in het kruis. Minpunt is dat onze Casper de strijd moest staken. Bij een kopbal verdween er een tussenwerveltje uit zijn kolom. Uitkomst: Casper kan zaterdag niet mee doen. Beste Casper namens de gehele groep:"Pak lekker je rust!"

In de kantine kijken hoeveel we er zaterdag echt zouden hebben en wie we konden lenen bij onze vrienden van het 3e en 5e. De spoeling was dun, maar we zouden met 13 man naar DVSA kunnen afreizen. Dit hebben we te danken aan de diplomatie van trainer John 'Brace' Veldhuizen. John die zelf nog steeds kampt met die vervelende knieblessure, zelfvertrouwen, overschot kilo's en geen conditie. Kiest u zelf maar. En niet te vergeten Harrie. Hij heeft zoveel contact met de dokter dat Dirven het antwoordapparaat heeft aangepast. Bel je nu met Dirven dan krijg je het volgende bandje:

- Belt u voor een herhaalrecept? Toets 1

- Belt u voor nieuwe wattenstaafjes? Toets 2

- Bent u Harrie de Kruijff? Wij adviseren u rust te houden!

- Bent u Harrie de Kruijff niet? Blijft aan de lijn u wordt zo geholpen.

Zaterdag 'matchday'. Om 11 uur vertrekken naar Amerongen. DVSA2 was namelijk al aan het warmlopen. Was iedereen er? Natuurlijk niet. Velen gingen rechtstreeks. Ouderwets groepsgevoel zult u begrijpen. Vaste waarden als Jaap, Dennis, Menno, Danny, Remco.... ze waren er niet bij vandaag.

John Brace had na veel gepuzzel een opstelling kunnen samenstellen. In de basis de nieuwelingen Thijs 'Gordon' van Roekel en op de goal Jacco 'Webster' van de Fliert. Op het bankie Bram 'marathonman' Inkenhaag. En jawel het heeft even geduurd maar Helmert weer ouderwets als kapitein. Bovendien claimde hij ook even zijdelings het nummertje 10 op het shirt.

Bij vertrek hadden wij ons al verheugd om op het prachtige hoofdveld van DVSA te spelen. Die glimmende Heuga tapijttegel. Maar nee, we mochten op het GRAS. Inderdaad ouderwets op het gras. Waar de lijnen met gif 'ingefreesd' waren. De twinkeling kwam in de ogen toen tijdens de warming-up het gras kietelden aan onze kuitjes. Daar stonden we dan aan de aftrap. 11 tegen 11. gemiddelde leeftijd DVSA 21,4 jaar tegen Renswoude 36,2. Op de bank bij ons 1 wissel, bij DVSA stond een heel elftal te trappelen van ongeduld.

Harrie nam de vlag ter hand. Helmert won weer ouderwets de toss en wilde draaien van helft. Een gouden greep! We hadden de zon en wind in de rug.
De eerste minuten waren dramatisch. Hoge gras speelde ons toch parten. Gaat dit wel goed komen. Diverse kansen waren er voor DVSA maar Jacco 'Webster' hielt keurig het doel schoon. Combineren bij ons liep niet lekker. Ballen te hard, te zacht, naar de verkeerde kleur enz. Maar desondanks kwamen wij op voorsprong. Uit een corner van JW was het Gordon die met rechts de bal in het kruis liet belanden (0-1). We schrijven minuut 28, volgens de nieuwe wandklok om de pols van vlagger Harrie. Dit klokje was een kado voor zijn verjaardag van afgelopen week. Harrie nogmaals gefeliciteerd!

De rest van de eerste helft gebeurde op voetbalgebied niet veel. Wel hebben we JW in de zijlijn zien verdwijnen, maar ook uit die loopgraaf weer strijdend het veld zien betreden. En Benjamin een gat in de lucht zien schieten.

In de rust opbeurende kritieken van trainer Brace en hij sommeerde Erik om een trainingspak aan te doen. Hij werd gewisseld. Erik was het daar duidelijk niet mee eens en liet dat verbaal merken. Nog voor we de thee op hadden besloot JW met wat liesklachten in de wissel te gaan en Erik mocht blijven staan. Volgens ingewijden was dit hele toneelstuk opgezet door Brace om Erik te prikkelen. En dit werkte zult u lezen. Na wat verdere omzettingen, o.a. Bram erin en wiskundige formules van Brace telde we er inderdaad weer 11 om te starten. DVSA counterde deze wissel door 5 nieuwelingen in te brengen.

5 minuten was de tweede helft oud. Veel gerommel en gefrommel voor het doel van DVSA. Door de pass van invaller Bram was de 0-2 via Erik een feit. Brace en Erik keken elkaar juichend in de ogen en hoefden niets te zeggen. De emotie sprak ouderwets boekdelen.

De ban was gebroken. Wij roken bloed. En bloed kwam er weer 5 minuten later. Wederom op rechts was het op assist van Bram, een Bramsist, nu Kevin die in kon tikken (0-3). Scoorde Bramsist dan zelf niet. Nee voor open goal lukte het hem zelfs niet. Maar goed ook, want dan had zijn naam 'Bramsist' niet gebruikt kunnen worden. Adje die een sterke pot speelde schreeuwde om een wissel. "Waar is Boss? die zou toch komen?" Gelukkig wilde JW onze Ad wel uit zijn leiden verlossen en ging het veld weer in.

Kopjes van DVSA zakte verder tussen de grassprietjes en onze hoofdjes steeds verder boven het maaiveld. Het was na 60 minuten al 0-4. Wederom Bramsist op rechts die de 16 inpasste op Erik en binnentikte. Zelfvertrouwen begon ouderwets te groeien. Hakjes, lobjes, en stiftjes volgde. 25 minuten voor tijd was het Kevin de Vos die in kon tikken (0-5). We voelden ons onsterfelijk. Bijna iedere kans was ook een doelpunt. Ook Teus dacht, dit kan ik ook. Hij vuurde een kanonskogel op de goal af, maar de terreinknecht van DVSA is volgens de laatste berichten nog steeds de bal aan het zoeken en veld aan het repareren. Was DVSA dan geen schim meer, jawel ze kwamen voor de goal echter Helmert moest eraan te pas komen om gevaar voor het doel te creëren. De bal werd via het been van onze kapitein op de goal geschoten. Eigen doelpunt in de maak. Maar door het harde roepen van Helmert naar Jacco 'Pak hem, pak hem!!' zorgde hij ervoor dat Webster zijn doel schoon hield. Even later blokkeerde Stafano een schot met zijn billetje. Een tatoeage in de vorm van de balstructuur overhoudend. Alles voor de nul!

Erik geprikkeld door Brace pikte 10 minuten voor tijd zelf de bal op. Op eigen helft begon hij een Churandi Martina-achtige rush naar de goal. DVSA spelers vlogen in de rondte en de 50 meter naar de goal overbrugde hij in een uitstekende 34,5 seconden. Omspeelde de doelman en schoot zijn vierde binnen (0-6).

Het slotakkoord was voor niemand anders dan Benjamin. Geen pepernoot geraakt en zelfvertrouwen gezakt onder het vriespunt. En thuis door z'n meisje voor van alles en nog wat uitgemaakt. Hij kreeg de bal op de 16 en schoot hard binnen. Tranen en geluk gingen hand in hand. Als een getrouwde man die genas van een vervelende SOA, viel er bij hem een last van zijn schouders. Hij maakte de 0-7. De scheidsrechter vond het mooi en floot meteen af.

Mooie overwinning en weer ouderwets de nul gehouden. Dank gaat mede uit naar Jacco 'Webster' voor het houden van de nul. Thijs voor de belangrijke openingsgoal en Bramsist voor de 3 voorzetten. En natuurlijk Harrie voor het foutloos vlaggen en gedurende het vlaggen 06 nmrs scoren bij dames van de hockey die naast ons bezig waren. Hulde!

Volgende week de kraker tegen de Vogels om 14.30 uur in Scherpenzeel. Hopen dat het dan weer ouderwets sensatie wordt.

PS.

Na thuiskomst op de Hokhorst had het 4e elftal de eer om de bardienst te leiden. Ondanks de nederlaag van ons vlaggenschip werd de sfeer er niet minder om. Het vierde is een voorbeeld! Ook jij Brace. Maar onthoud, bardienst is meer dan 6 glazen halen en een doekje over de tafel.