4e gaat onderuit tegen DOVO

DOVO 5

3 - 1

Renswoude 4

44'

Danny de Vos (intikker)

Competitie

Mannen, 4, 4e klasse 20

Datum

21 april 2018 14:30

Scheidsrechter

Ed Sheeran

Accommodatie

Onbekend

Heerlijk dat na genieten. Ik denk dan weer terug aan de memorabele wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen VV Veenendaal. De wedstrijd waar aanvoerder Helmert zijn manschappen aan de hand mee nam naar de overwinning. De wedstrijd waarin hij boven zichzelf uitsteeg en bewees waarom hij de onbetwiste leider, sterkhouder is van VV Renswoude 4. Drie fantastische goals die geprojecteerd zullen blijven op het netvlies van een ieder die erbij was. Tot in lengte van jaren zal zaterdag 14 april de boeken in gaan als de dag van dé hattrick. Een mooie herinnering die vast is gelegd in ons geheugen en voor Helmert persoonlijk ervoor zorgde dat hij afgelopen week ieder ochtend met een tentje in bed wakker werd.

Maar nagenieten kunnen we niet te lang, voor je het weet staat er weer een nieuwe wedstrijd op het programma. Afgelopen week verliep in een soort overwinningsroes. Even afgezien van een aantal uiterst ranzige en aanstootgevende filmpjes die passeerden via de app, werden we uit de roes gehaald door onze aanvoerder :”Wie is er vanavond of zaterdag wel of niet bij?”. En al snel gevolgd door het antwoord op deze vraag door de aanvoerder zelf: “Vanavond 3^e helft en zaterdag aanwezig”. Helmert was er dus zelf niet bij de training. De geldige reden weten we inmiddels. Hij moest aanwezig zijn bij de diploma uitreiking. Nee mensen onze Helmert studeert niet net als Dennis aan de moeder MAVO, maar het betrof de diploma uitreiking van zijn bonuskind.

Ik kan u melden dat Helmert niet de enige was die zijn bordje op ‘absent’ had gezet voor de training. Of het nu kwam door het afzeggen van onze sterkhouder of door de weersverwachting, de afzeggingen voor de training druppelden binnen. JW zegde zelfs eerst toe om te komen, maar bij thuiskomst van het werk snoof hij de lucht van verbrand BBQ vlees en besloot alsnog af te zeggen. Conclusie: algehele afgelasting van de training wegens extreme weersomstandigheden, maar vol inzetten op het afpilsen in de derde helft. Zelfs Fiad was er niet vanwege het warme weer !!

Belangrijk die derde helft voor ons. Niet alleen om kantine omzet te spekken, groepsgevoel te creëren, maar vooral om de ‘selectie’ voor de zaterdag rond te krijgen. Dit maal slechts enkele afwezigen voor de zaterdag. Belangrijkste afwezige was Lobje, onze sluitpost. Hij had zich inmiddels ‘ondergronds’ afgemeld bij Brace wegens zwemdiploma verplichtingen. Beste Lobje, ondergronds contact met sterkhouders over zaken die de gehele groep aangaan zijn ten strengste verboden. Daarmee ondermijn je het groepsgevoel.

Maar goed, we hadden geen keeper. Een geluk bij een ongeluk, het derde elftal hoefde niet de wei in die zaterdag, dus keepert Jacco ‘Webster’ van de Fliert werd bereid gevonden de plaats van Lobje in te nemen. Verder afwezig op zaterdag: Frank, die had turnhal verplichtingen, Remco ging kantklossen met zijn werk. En Benjamin, tja het is al even stil rondom hem, maar kan u mededelen dat hij goed herstellende is na zijn operatie. Hij is vorige week al eventjes springend gesignaleerd in ons clubhuis. Een debuut in Renswoude 4 zal echter nog even duren.

We hadden uiteindelijk 15 man op papier waarmee we zaterdag af konden reizen naar sportpark Panhuis om DOVO te bestrijden. En…. we hadden nog wat goed te maken. Thuis kwamen we 2-1 voor, maar verloren die wedstrijd hopeloos met 3-7.

Zaterdag 21 april. Prachtige voetbaldag. Met 15 man aan de start moest het goed gaan komen, nou 15?! Casper appte: “Ik moet nog ff werken. Ga m’n best doen om op tijd te zijn, anders sowieso de 2^e helft“. We waren dus met 14, drie wissels moet ook voldoende zijn. Op Panhuis aangekomen gingen we omkleden en Brace zou het papierwerk gaan regelen. Hij stapte het business home binnen en werd er direct weer uitgezet. “Weten ze dan niet wie ik ben?!” riep hij. “Who the fuck is Brace ?” zeiden zij op hun beurt. Ze kenden hem niet en belangrijker hij kwam er ook niet in. “Je moet het wedstrijdformulier ook online invullen!” kreeg hij nog toegeschreeuwd. “Online? Hoe moet dat dan?” Was zijn paniek reactie. Tja ‘live’ gaan op Facebook is wat anders dan een formuliertje digitaal vullen. We houden het er maar op dat Brace zijn digitale inkt op was.

Gelukkig was Brace nog wel net op tijd met omkleden. Brace had een basis plekje voor JW gereserveerd, maar JW kon om nu nog steeds onduidelijke redenen de motivatie niet vinden om te starten. Tot grote paniek moest Brace dan maar zelf in de basis beginnen.

Op het oude Unitas veld kon de warming-up beginnen. Deze grasmat waar de kievitsnesten en konijnenholen niet op één hand te tellen waren, zou het toneel worden voor de wedstrijd tegen DOVO 5.

Helmert, onbetwiste aanvoerder, zette zijn zege tocht van vorige week voort door de toss winnend af te sluiten! Helmert koos er resoluut voor om te draaien van helft en dacht daarmee de eerste tik te hebben uitgedeeld. Met Webster op de goal en een sterke as met Japie achterin, Dennis op het middenveld en Lip in de punt van de aanval zouden we starten. Op de bank Kevin, Stafano en JW hanteerde het vlaggetje.

De wedstrijd onder leiding van de Veenendaalse Ed Sheeran ‘lookalike’ begon en wij kozen direct de aanval. Gedreven om de nederlaag van de thuiswedstrijd recht te zetten. Wij waren immers de nummer 4 in de stand en DOVO stond slechts 1 punt boven ons. (Ok, ok, wij hebben wel 4 wedstrijden meer gespeeld, maar toch….).

Met de zweet parels op onze voorhoofden kregen we zowaar de eerste kansen, maar het was DOVO dat als eerste echt gevaarlijk was. In de 15^e minuut konden zij onze Webster zelfs verschalken, 1-0. Geklungel achterin, lekker hoor, net begonnen en nu al tegen een achterstand aankijken. Wel flauw van DOVO om de bal hoog in het doel te schieten, want dan kan Webster er nooit bij.

Heerlijk overigens om als toeschouwer aan de zijlijn het gejammer en gezeur van de spelers onderling te zien en aan te horen over het ontstaan van het doelpunt. Een hoog gehalte “Ja maar jij dan..!”, een echt hechte vrienden groep…..

Er moest een tandje bij. Bij een van de spaarzame oplevingen van spits Lip in de 20^e minuut verdraaide hij kennelijk zijn rechter hoef in een vakkundig gegraven gangenstelsel van een plaatselijke konijnenfamilie. Met gevolg dat hij in slow motion ter aarde stortte en niet meer verder wilde/kon. Hij werd gered door arbiter Sheeran die de tijd rijp vond voor een drinkpauze. Het was immers 21 graden…Lip wist niet hoe snel hij naar de kant kon komen (sprinten) om zijn dorst te lessen. Er leek hier een causaal verband te bestaan tussen het veinzen van een blessure, het warme weer, ‘dreuge’ bek en de overmatige consumptie van alcohol op de vrijdagavond ervoor.

Na de onderbreking kon Kevin het veld betreden voor Lip en samen met broer Danny gaan zorgen voor aanvallende impulsen. Zowaar kreeg dit een positieve uitwerking. Iets wat we niet vaak zien tussen beide eeneiigen. Na wat mooie combinaties tussen beide kwam de bal via een passje van MenNO voor de voeten van Danny en schoot binnen, 1-1. Er ging gejuich op, voor het doelpunt maar ook voor het aansluitend fluiten voor het rustsignaal door Ed Sheeran. Eindelijk weer vocht, water, thee, whatever….

In de rust veel gedebatteer over de juiste manier om DOVO te bestrijden. Het lek kwam niet boven. Brace en Helmert, sterkhouders van het eerste uur, hakten de knoop door en wilde wisselen. Dit ondanks het feit dat Helmert zijn directe tegenstander in de eerste 45 minuten helemaal zoek speelde. Maar geen discussie, JW en Stafano erin. Of het nu een tactisch sterke zet was om twee oude pony’s in te wisselen voor 2 jonge ruinen?? Zo had onze JW gewoon zijn dag niet. Hij was over ijverig maar wat zijn hoofd bedacht kwam niet meteen uit zijn voeten. Tot overmaat van ramp moest Dennis 1 minuut na aanvang van de 2^e helft uitvallen. Sterkhouder Helmert moest hem vervangen, al schreeuwde elke net afgekoelde vezel in zijn lijf “NEE!”. Ook Lip kon na de dorstlessing weer aan de bak. Kevin moest na 55 minuten spelen ook geblesseerd het veld af. Met een half lam en kreupele selectie moesten we door om de 1-1 te verdedigen. U voelt hem al. De druk op ons doel nam toe. In minuut 65 besloot JW, die tot op dat moment geen pepernoot raakte, toch maar iets te gaan raken. Als een leeuw wachtend op een verkeerde beweging van zijn prooi zag hij zijn kans schoon. De linksbuiten van DOVO speelde de bal net iets te ver vooruit. Daarop schoot JW uit de startblokken en in de ‘kill-and-attack’ modus. A perfect kill voor JW. Speler van DOVO vakkundig gevierendeeld en wij hadden balbezit. Jammer genoeg zag arbiter Sheeran hier (terecht) een vrije trap in. De vrije trap werd in 2-en genomen, JW liep te laat in en de bal verdween snoeihard achter Webster (2-1).

We liepen op onze laatste tenen en konden geen potje meer breken. Ook onze Teus probeerde het wel maar het lukt hem keer op keer niet om te scoren. We snakten naar het einde van de wedstrijd en een nieuwe dosis vocht. We zagen bij wijze van spreken de finish al maar kregen net voor tijd ook nog de 3-1 om onze oren. Vanaf rechts stoomde de DOVO middenvelder op en gaf de bal voor de goal. Voor onze mandekker Badr Harrie een eitje om deze voorzet te doen keren. Springen en zijn grijze lokken de bal doen toucheren zou genoeg zijn. Maar tot overmaat van ramp overmeesterde de zwaartekracht het lijf van Badr en kwam onze Harrie niet van de grond. Het Herautje zou je er in ieder geval niet onder kunnen schuiven. De spits kon de bal vanuit de lucht droog en hard in knallen. Arbiter Sheeran vond het ook meteen welletjes en floot voor het einde.

Met het verlies terug naar de kantine in Renswoude. Samen verdriet verdrinken en we zouden nog samen op de foto moeten voor de sponsor van onze polo’s. Ja, ja met dit mooie weer een uitgelezen kans om de strakke lijven in de polo’s te showen. Zoals eerder vermeld zou Casper de tweede helft er SOWIESO zijn. Maar ook in de derde helft was ‘sponsor’ Casper ‘no- show’ van Gent in geen velden of wegen te bekennen. Middels Amber-alert werd hij gealarmeerd. Reed bij een BBQ weg en kwam net op tijd om toch als erfgenaam van het sponsor Van Gent imperium op de foto te gaan.

Zo, dat zat er op, althans dat dachten wij. Lekker terug naar het terras en ons pilsje. De rust keerde nog niet direct weder. Het einde van het seizoen nadert en reden voor de wasbrigade (Brace & Co) om het jaarlijkse wasgeld nog even snel te innen. “Wil iedereen ff lappen?!” riep Brace retorisch. Wat snel beantwoord werd met: “Doe maar een Tikkie!”. Onze Brace sloeg vervolgens met ferme tikken de dichtstbijzijnde het licht uit de ogen, voordat hij besefte dat we een bepaalde digitale betaalvorm bedoelden. We hebben maar cash met hem afgerekend.

Daarmee een einde aan de prachtige dag die we puntloos hebben afgesloten. De komende twee weken gaan we met mei-reces om op 12 mei de draad thuis weer op te pakken. We spelen dan de derby thuis tegen de Valleivogels. Deze hopen we in winst te kunnen omzetten. Gaan we nu 2 weken stilzitten? Nee natuurlijk niet, we blijven gewoon trainen, niet omdat we het nodig hebben, maar want moet je anders op donderdagavond?

Groet Knarf