4e krijgt 'nul op het orkest' tegen Valleivogels

Renswoude 4

1 - 8

Valleivogels 5

Erik van Veldhuisen (penalty)

65'

Competitie

Mannen, 4, 4e klasse 20

Datum

12 mei 2018 14:30

Scheidsrechter

Piet Bos

Accommodatie

Onbekend

Het is al weer even geleden dat er een teken van leven is geweest omtrent de voetbalactiviteiten van het vierde elftal. Het is namelijk 3 weken geleden (21 april) dat we onze laatste wedstrijd speelden. We verloren die dag kansloos tegen DOVO. Wat daarop volgde waren een paar vrije weken met daarin Koningsdag, Oranjebal, 5 mei, Hemelvaart enz. Vrije dagen, vakanties voor velen van ons en vooral een periode waarin de spelers van het 4^e aan veel dingen dachten maar niet aan het spelletje voetbal. Althans niet met de gedachte om zelf een balletje te raken. Zelfs de animo om te gaan trainen op de donderdagavond was al vervlogen voordat aanvoerder Helmert zijn eerste appje kon doen die laatste week van april. Combinatie van ‘We hoeven niet te voetballen zaterdag’, met ‘het is heerlijk BBQ weer’ zorgde voor een trainingsopkomst van exact NUL. Nou ja NUL er was een afvallige. Het was Fiad die present was. Hij zit niet in de app groep, dus hij heeft een excuus. Maar een beetje trainingsarbeid voor deze Syrisch afmaker kan geen kwaad. Wel jammer dat de technische staf van Renswoude 2 (Wout en Dave red.) het talent niet ziet in deze Mohammedaan. Ze zoeken bij het tweede een afmaker, en laten ze Fiad nu als bijnaam heeft de Killer van Aleppo. Kans gemist voor het tweede.

Het vierde trainde die week niet. Ach dat kan een keer gebeuren, maar met de wetenschap dat ook Hemelvaart (10 mei) zou verhinderen dat er getraind zou worden (we zijn immers een streng gereformeerd team) moest er in de eerste week van mei wel een training komen, want…….. de kraker tegen de Valleivogels zou zaterdag 12 mei op het programma staan. En dat deze wedstrijd de belangrijkste is voor ons, ok niet voor ons allen, maar wel voor Brace bleek wel uit de zenuwachtige herinneringen van de sterkhouder aan ons adres. ’12^e van mei mannen! 12 mei dan moeten we er staan!’ riep hij de laatste weken menigmaal. Tja Brace kon toch niet gaan verliezen van zijn Vogels.

Die donderdag 3 mei heeft sterkhouder Helmert een poging gewaagd ‘Wie is er vanavond om te trainen?’. Het regende vervolgens ‘afwezig’, ‘afwezig’….. Zelfs animo voor een derde helft was er nauwelijks. Het gevoel in onze aderen alsof er al een zomerreces was begonnen. Pep je dan maar eens op om te gaan trainen terwijl je pas over een goede anderhalve week pas voor de competitie moet. Afgelopen week een was er afgezien van een ranzig plaatje of filmpje van een vreemde seksueel exotisch uitspatting weinig op de app te beleven. Afgelopen woensdag is Teus wel door de sterkhouder Helmert gewezen op de ‘fluitplicht’. Als vierde elftal hebben wij de ‘fluitplicht’ om onze JO13 te voorzien van een geschoolde arbiter bij de thuiswedstrijden. Dit keer dus de eer aan Teus.

Op donderdagmiddag had Helmert het middaggebed van de Hemelvaart onderbroken om te vragen op de groeps-app: ‘Wie is er zaterdag niet bij??’. 3 weken niet voetballen had z’n tol geëist. Japie had die week ondervonden dat zaalvoetbal is voor wendbare spelers en was geblesseerd. Badr heeft een dronkenmansrit op zijn fiets moeten bekopen met een val, waarin hij zijn stuur wilde laten penetreren tussen zijn borstbeen en 4^e en 5^e rib. Dit lukte succesvol! “Ik kan niet voetballen, maar wel vlaggen”, was zijn antwoord. Badr kan niet voetballen dat wisten wij, maar nu deed hij ook niet mee. En dat vlaggen kan hij niet maar wilde hij. Ok, die assistent arbiter was geregeld maar wel een speler minder. Ook Kevin afwezig, die zat weer eens in Sporthuiscentrum. Ook Remco was bang dat hij het niet ging redden, vanwege werk. Danny redde misschien de 2^e helft. Nou dan hebben we er 12 present, dat moet goedkomen.

Zaterdagochtend 12 mei, match day. De ochtend werd ruw verstoord door een amber-alert. Teus zou JO13 fluiten maar was niet verschenen en was niet te bereiken. Zou alles wel goed zijn met hem? Ja hoor, onze Teus had z’n app niet gelezen…duhhh. Elk ranzig filmpje op de app bekijkt hij net zo lang tot zijn kruis nat en handen plakkerig zijn, maar de opdracht tot fluiten had hij gemist. Gelukkig voor Teus was daar Super Goes. Deze superheld werd ingevlogen en zorgde dat JO13 alsnog kon voetballen en de wedstrijd met nederlaag kon eindigen. Voor straf zal Teus de komende week bij Ons Genoegen de derde symfonie van Beethoven op de panfluit moeten oefenen en voor aanvang van de laatste thuiswedstrijd van Renswoude 1 (a.s. zaterdag) ten gehore moeten brengen. Komt dus allen zaterdag naar De Hokhorst.

Die middag kwamen we in de kantine rond de klok van 14 uur. De een had meer zin dan de ander. Hoofdpijntje hier, gaapje daar. Lobje had storingsdienst en adviseerde de laatste klant nog even: ”Heeft u Nintendo een keer uit en aan gezet?”. Stafano strompelde in golf-bermuda binnen met een half pakje Norit achter zijn kiezen en vechtend tegen de peristaltische bewegingen van zijn endeldarm. Even tellen, 1,2,…,10,11,…?? Waar is 12? We missen JW. JW was de vorige avond in zijn eigen glas baco gevallen en pas vannacht uit het glas gered. Hij voelde zich daardoor niet lekker en had dit onder water gemeld aan de sterkhouder. Dat mag dus niet JW. Afmeldingen vinden in het openbaar plaats! Enfin, geen JW vandaag. Tja 12 min 1 = 11. Inderdaad exact 11 man. En dat voor de kraker van het jaar. Het zweet brak uit bij Brace, want hij besefte:”Kut nu moet ik in de basis starten!” Wat een watjes dacht Brace en sprak de illustere woorden: ”Ik roep al weken tegen iedereen dat dit dé kraker is, maar krijg nu nul op het orkest”. Ja, ik hoor u als lezer denken: “Nul op het orkest??” “Wat bedoelt Brace?” “Wat heeft Ons Genoegen hiermee te maken?”. Brace heeft die middag een kwantitatief onderzoek gedaan en daaruit bleek dat alleen ‘ouderen’ zijn uitspraak kende. Voor de jongeren onder ons. Brace bedoelde dat er niet naar hem geluisterd is.

Dan maar omkleden, een opstelling knutselen en er het beste van maken. Warmlopen was vanwege de oplopende temperatuur niet nodig. Maar even een balletje trappen was wel handig. Meer dan een strandbal met het warme weer hadden de meesten van ons niet geraakt.

De wedstrijd stond net als in de uitwedstrijd onder leiding van een beroemde Piet. Geen Neef Piet Osnabrugge dit keer, maar een andere bekende van ons: Piet Bos. Oei als dat maar goed gaat.. Ouderwets won Helmert de toss en koos ervoor te blijven staan en de aftrap aan Valleivogels te laten. Achteraf prima want wij mochten nog genoeg aftrappen. De wedstrijd was nog geen minuut oud of de eerste corner tegen hadden we te pakken. Frank riep nog tegen Helmert “Heb jij ook zo’n raar voorgevoel?” En dat voorgevoel was terecht. Na de afgeslagen corner kwam werd de bal weer ingebracht en wist de 1 meter 30 tellende Wouter van Dijk de Vogels met z’n grote teen op voorsprong te tikken (0-1).

Lekker hoor, 1 minuut op die dampende rubberen mat, met een achterstand en nog 89 minuten op de klok. We moesten uit een ander vaatje tappen. We hadden alleen weer een verkeerd vaatje te pakken. Wederom Valleivogels in de aanval. Op de achterlijn liet Casper toch een bal voorgeven. Lobje had zijn betonnen Adidasjes aan en kon niet springen. Binnen de 5 meter kon spits Van Kampen makkelijk de 0-2 binnen koppen. Deden wij dan niks terug? Natuurlijk wel. Want we kwamen tenslotte 3 x over de middellijn. In een van de tegenstoten stak Brace een stokje voor een perfect gezette buitenspel val. Gevolg, Brace kon in de achtervolging maar derde spits Hardeman kon eenvoudig de bal over Lobje heen tikken (0-3). De 0-4 volgde snel daarop. Wederom Brace die twijfelde tussen Renswoude en Valleivogels. “Moet ik nu de bal aan een rood met witte geven of een wit met rode?”. Hij liet zijn hart spreken en gaf de bal aan een Vogel met een doelpunt als gevolg. En ik kan u melden dat ook de 0-5 nog viel voor rust. Maar het was rust, pfff, wat een dag. Iedere 10 minuten een tegengoal, en wij? Wij hadden 3 corners gehad. Hoe gaan we het tij keren? In de rust liet Brace nogmaals weten dat het niet best was ondanks zijn waarschuwingen van afgelopen weken. ‘Nul op het orkest! Meer kan ik er niet van maken’. Brace ging er ook uit en Danny kwam er in voor wat meer aanvallende impulsen. Tweede helft begon en die begon net als de eerste. In minuut 46 was het 0-6. Balletje op de achterlijn voorgegeven in de 5 meter. Lobje had zijn betonnen sneakers nog aan en kon alleen maar toekijken hoe er voor zijn neus de bal werd ingekopt. Lobje had storingsdienst, maar wie moeten wij bellen als Lobje een keeperstoring heeft? Valleivogels deed een stapje terug en wij er 1 bij. We zouden de eer redden. In minuut 65 kwamen we in vijandige zestien en werd Casper gevloerd. De uitstekend leidende arbiter Bos (mag ook wel eens gezegd worden) floot voor een pingel. Luid gescandeerd werd er: ”Helmert, Helmert, Helmert!”. Maar Helmert had de kracht niet meer om hem te nemen. Hij had zijn krachten verspeeld aan het bedwingen van Wouter van Dijk. ‘Ik heb hem in de zak”: zei hij, maar blijkbaar had Helmert een gat in de zak… Lip eiste de pingel op en schoot onberispelijk in! (1-6). “Nu wij!, Het kan nog!” dat waren de kansloze kreten die we daarop hoorden. De wedstrijd modderde naar het einde. Pas in de 6^e minuut van de blessuretijd (72^e minuut) wist Valleivogels het net weer te vinden en vond arbiter Bos het prima. Eindstand 1-7 en tijd voor een natte versnapering.

Dat het niet de dag was van Brace, althans afgezien van de winst van Valleivogels, bleek na het douchen. Hij had zich afgedroogd, wilde zijn katoenen slip aan doen, maar scheurde eruit voor het elastiek zijn billetjes gepasseerd waren. Nee, beste lezer niet vanwege de opwinding, maar als je 118 kilo weegt is het gewoon niet mogelijk om je in de boxershort van je zoon van 12 te prakken. Met losse lus moest Brace in de spijkerbroek.

Eindelijk een biertje in de zon op kosten van Teus. Alles van die middag werd snel vergeten. Wat een zonnetje en biertje al niet kunnen goedmaken. Omdat wij gedurende de wedstrijd maar 1 keer konden scoren ging de scoringskans op het terras gewoon verder. Waarbij Adje het dichtste bij een doelpunt is gekomen. Ria en Adje, ik mag wel stellen een mooi setje dat RiaAdje.

Komende zaterdag staat de uitwedstrijd tegen Roda ’46 op het programma. Maar laten we niet te ver in de toekomst kijken. Eerst maar eens zien of er a.s. donderdag getraind wordt en er voldoende mensen zijn. De eerste afzeggingen voor a.s. zaterdag zijn namelijk al binnen. Adje zal er donderdag in ieder geval zijn, want Ria gaat weer bootcampen op het trainingsveld naast ons. En zaterdag? Gaan we ons komende zaterdag revancheren of krijgen we weer nul op het orkest?!

Groet Knarf