4e wint van DVSA "Vergeet de trekker over te halen"

Renswoude 4

3 - 0

DVSA 2

Kevin de Vos (schot)

30'

Arjen van Veen (kopbal)

60'

Menno Raven (schot)

85'

Competitie

Mannen, 4, 4e klasse 20

Datum

10 maart 2018 14:30

Scheidsrechter

Robin Goes

Accommodatie

Onbekend

Vorige week de winst in Langbroek. Een overwinning die smaakt naar meer. We zijn als team diep gegaan. In de Siberische kou zijn we boven onszelf uitgestegen en pakte we de punten die we zo koesteren. Daar moet een vervolg op komen.

Zouden we nog wel gaan trainen? Want de week ervoor hadden we niet getraind en dat leidde tot het juiste resultaat. Aanvoerder Helmert rammelde afgelopen donderdag al vroeg met het emmertje. “Wie is er vanavond of zaterdag wel of niet bij??”. Een vraag die een ieder van ons kon antwoorden met ‘ikke’ en je vervolgens nog niet weet of ze er zijn of niet. Maar wij kennen de bedoeling van onze ‘sterkhouder’, dus stroomden er vele positieve antwoorden binnen. Er zouden er veel op de training gaan verschijnen. Zou dat komen door het positieve resultaat tegen SVL?

Die donderdag zat de kleedkamer vol. Zelfs MenNO had de weg naar het voetbalveld weer gevonden. Ook Brace van de partij. Badr weer te laat want had z’n prakje nog niet op. Natuurlijk wat afwezigen. Zo zou Lip vanwege knie problemen en komende skivakantie niet trainen en spelen. Eenmaal op het veld waren we met 13 man! Inclusief Fiad die weer stond te trappelen om zijn explosieve kunsten te vertonen.

GJ B te R had de handschoen weer opgepakt om ons door de training te leiden. De basisbeginselen, zoals balletje aannemen en kaatsen werden geoefend. Dat liep zo goed dat we na 5 minuten er maar mee gestopt zijn. Anders blijf je ballen halen. Lekker afronden dan maar. Inspelen, kaatsen, doorlopen, passen, diepe bal, voorzet en doelpunt. Ach, u raadt het al. Als hulpeloze stakkers dartelden we wat. ‘Waar moet ik nu staan?’ ‘Naar wie moet ik nu spelen?’. Nauwelijks voorzetten voor de goal en kwam er een netjes voor, dan werd de bal vakkundig gedirigeerd naar de Beekweide. Het was zelfs zo erg dat Japie werd uitgeschakeld door een pionnetje. GJ B te R had het te moeilijk gemaakt. En dat had hij ook door en greep in. “We gaan wel een partijtje doen!” riep hij hoofdschuddend. Natuurlijk eerste even latje trappen. Dat zet de boel op scherp en bepaalt wie de bal uit mag. Ja, spannend maakt hij het he!? Dat onze jongens niet van het precisie werk zijn bleek al snel. Niemand wist het aluminium te raken, een uitzondering daar gelaten. Het was alleen Adje die wel raad wist met het latje. Adje Latje had het vizier op scherp en raakte keer op keer. Groot verschil met Fiad die al blij werd als hij de bal vanaf de 16 zonder stuit in het net kon laten landen.

Het partijspel begon en ging op en neer en er gebeurde niet veel bijzonders. Badr liet zich weer eens verschalken door Fiad. Volgens Badr op oneerlijke wijze. Maar Fiad kreeg Badr stil door te zeggen: “Let your feet talk!”. Badr spreekt geen Spaans dus liet het daarbij. De partij werd afgesloten door een winnende goal van notabene GJ B te R. Hij liet een als voorzet bedoelde bal landen in het net. En sprak daarbij de Cruijffiaanse woorden ”Een voorzet moet altijd tussen de palen, want komt de bal niet aan dan hoef je hem ook niet te gaan halen”.

In de kantine werd de balans voor de zaterdag opgemaakt. Never change a winning team zou het niet gaan worden. Teus zou zaterdagmiddag met z’n matties naar het altijd gezellige Best (NB) gaan om bier te zuipen en ‘harde struuken’ aan te randen. En Lip was geblesseerd. Dus in onze voorhoede moesten we aanpassingen doen. Eerst maar kijken of we er wel 11 konden vinden. Casper weer fit. Kevin weer terug vanuit het Caribisch gebied, waar hij zijn Milf ten huwelijk heeft gevraagd. En MenNO had beloofd nu ECHT aanwezig te zijn incl begeleiding van zijn bodyguard Mini Me. We zouden weer 13 man hebben. Voldoende om te starten. Remco nog steeds niet fit en kon het ook niet opbrengen om zaterdag te komen. Hij ging z’n kortingsbonnen van de H&M met z’n meisje verzilveren.

Zaterdag 13.30 uur. Langzaam stroomde de troepen binnen in de kantine. Vol zelfvertrouwen om DVSA aan de zegekar te knuppen. Alleen Badr was er niet. Was hij nog aan het eten? Na even rondvragen kon Brace ons melden dat Badr aan hem had gevraagd of hij later mocht komen. Harrie was aan het schilderen en wilde het klusje afmaken als hij er naast zou staan. Gek! In de opstelling van de donderdag stond Badr in de basis! Er gaan hier twee dingen fout. 1: Badr vermijdt de groepsapp en legt uit angst voor opmerkingen rechtstreeks het contact met Brace. 2: Sterkhouder Brace bepaalt dat Badr er naast staat, maar sterkhouder Helmert had hem juist in de basis gezet. Conclusie: Badr is een watje en in de relatie tussen de sterkhouders komen haarscheurtjes.

Enfin, geen Badr aan de aftrap. In de basis staan Casper en Menno. Verder Lobje op de goal, Helmert, Frank, Adje en Stafano achterin. Midden voor Dennis, JW en Kevin. Voorin Jaap, Menno en Casper. Op de bank zat Brace en Badr zou later aanschuiven. Als vlaggenist had Lip zich opgeworpen.

Veel druk op Helmert bij de toss van arbiter The Guzman. Helmert won de toss en vroeg aan de groep wat te doen. ‘Draaien!’ riep men in koor. ‘Dan blijven we gewoon zo staan!’ riep Helmert en liet de aftrap aan DVSA.

We begonnen gretig en scherp en drukte DVSA terug in hun verdediging. Het balletje ging lekker rond en we voelde dat we de bovenliggende partij waren. Dit resulteerde in diverse kansen. Nou diverse? Gewoon reteveel, idioot veel kansen. Zo kwam El Salvador een aantal keer tot een schot, maar miste precisie. Hij blijkt ook maar een mens te zijn. Ook Kevin en Menno misten een aantal mogelijkheden. Maar lang kon het niet uitblijven voordat we zouden scoren. In de 30^e minuut werd een nieuwe aanval opgezet vanuit achteren. Via een aantal combinaties wist Frank de bal op een presenteerblaadje bij Kevin te krijgen die onberispelijk inschoot 1-0! Na de vele kansen was dit een verlossende goal. Natuurlijk waren er de speldenprikjes van DVSA. Bijvoorbeeld door een corner of 1-op-1 actie, maar die smoorden we in de kiem. Met een kansenverhouding van 30 tegen 1 maar slechts de 1-0 op het scorebord gingen we de rust in.

In de rust ging het met name over de gemiste kansen. Casper werd geslachtofferd en ging het veld uit voor Badr. Badr kwam op de plek van Adje en Adje ging naar rechts. Brace wilde nog wachten met zijn debuut en zou nog even op het bankje plaatsnemen. ‘Maar ik kom er zeker in!’ riep hij vol zelfvertrouwen.

De tweede helft begon waar we geeindigd waren. De ene na de andere kans. Zo bleef Jaap maar sprinten. Wat had deze jongen gebruikt? Een van die rushes leverde een corner op in 60^e minuut. JW nam de corner en kreeg de bal nu wel van de grond voor de goal. Het was super Adje die vanaf de zestienmeterlijn het luchtruim koos richting de aankomende bal. Hoog boven iedereen uit sloeg hij zijn hersenpan tegen de bal en liet de bal hard achter de keeper in het net belanden. Het was 2-0.

Adje was in vorm. Adje Latje, mannetje uitschakelen en scoren. We zagen een nieuwe Adje. Na afloop van de wedstrijd werd ingefluisterd dat Adje al enige tijd verliefd is. Zou dat de ommekeer veroorzaken? Ach als hij er beter van gaat voetballen prima toch? Wel zonde van zijn geklus de laatste tijd. Want de rukbunker was net af en nu moet hij er een fuckbunker van maken.

Even gas terug zou je zeggen, maar we bleven de aanval zoeken. En niet alles zat mee. Menno had door een paar kapotte kogellagers moeite met kappen en draaien. En Badr had op de eigen achterlijn mis-communicatie tussen wat zijn benen deden en wat hij wilde. Gevolg: plat op zijn smoelwerk. Maar geen vuiltje aan de lucht. Met de kansen die we creeerden zou het eerder 3-0, dan 2-1 worden.

Een kwartier voor tijd werd de wedstrijd onderbroken door een wissel. Het moment was daar. Brace (zonder brace overigens) stond te trappelen om het veld in te komen. Gehuld in shirt nr 17 (nog nooit gedragen) wilde hij het veld betreden. Het was Helmert die z’n plek op gaf en en passant ook de aanvoerdersband bij Brace omdeed. Brace was fit, het strakke shirt tekende de gespierde contouren van zijn afgetrainde torso. En briesend van energie. Door de hoogte stage van afgelopen week spoot het zuurstof door zijn aderen. Hij vroeg direct om de bal. Voorzetjes geven. Sprintje hier en sprintje daar. Kortom: Brace was terug! En zonder mechanische hulpmiddelen. Zie hier voor bewegende beelden.

Het slotakkoord kwam in de 85^e minuut. Menno werd vrijgespeeld voor de keeper. Schoot op de goal en via grond en keeper belandde de bal in het net. 3-0. Niet veel later vond de uitstekend leidende Goes het welletjes. En met een goedkeurend knik van rapporteur Mark Groot Balverlies aan de zijkant floot The Guzman voor het einde.

Na afloop moest Jaap zich bij de dopingcontrole melden en urine afstaan. De vele sprints van hem hadden een verdenking opgeroepen. Jaap zijn plasje bleef in het potje nog urenlang bruisen zo hebben wij vernomen. De doping autoriteit zoekt nog uit wat er in zijn plasje zat. Dat wordt vervolgd.

Voor de komende week verwachten we weer drie punten. Ook dit keer zonder Lip. Die gaat skiën, jawel met zere knie. Dat kan blijkbaar wel. Via Groene Kruis probeerde hij een bandage te regelen, maar zuster Bos verwees hem naar Brace voor een brace. De officiële overdracht is daarvan na de wedstrijd geweest. Zo blijft de brace functioneren in ons team.

We pakken puntjes, maar verliezen ook manschappen door blessures en pijntjes. Aanwas van nieuwe strijders zou ons helpen. De spoeling is dun. Dus kunt u een balletje raken en houdt u van gezelligheid meld dit dan bij ons sterkhouder Helmert op zijn privé adres [email protected]. Ook eerste elftal spelers kunnen zich melden.

Komende week moeten we uit naar Cothen en wacht SVF om 12.30 uur. Maar eerst donderdag weer eens trainen en kijken of we er voor die zaterdag voldoende op de been kunnen krijgen.

Groet Knarf