4e verliest bij Roda'46 maar pakt volle winst

Roda '46 4

3 - 0

Renswoude 4

Competitie

Mannen, 4, 4e klasse 20

Datum

19 mei 2018 15:00

Accommodatie

Onbekend

Tjonge jonge het is even bijkomen. U weet nog wel, vorige week zaterdag. Nee niet tjonge vanwege het warme weer, maar die blamerende nederlaag tegen aartsrivaal Valleivogels. We kregen 'Nul op het orkest' volgens Brace. Heeft niks van doen met een strijkkwartetje bij Ons Genoegen, maar we kregen niet wat we dachten te krijgen. Niet de overwinning die we onszelf vooraf hebben laten aanpraten. We kregen de spreekwoordelijke deksel op ons oor. Een veeg uit de emmer. De laatste loodjes waren voor ons gewoon te donker. Ik kan wel even doorgaan met spreekwoordelijke analyses...maar die laat ik liever aan Brace zult u begrijpen.

Geen winst vorige week zaterdag. We hebben na afloop op het terras een analyse gemaakt van wat er allemaal is fout gelopen. Er werd in de discussie hard op de man gespeeld, maar wel met respect naar elkaar. Het pingpongde van onbegrip voor elkanders voetbalkwaliteiten naar tactisch denkvermogen van kleuters. Maar de gele draad in alles was het gebrek aan trainingsarbeid. Dat kon ook niet anders. Drie weken niks doen behalve een BBQ hier en daar. Er moest wat veranderen, want er stond voor ons nog iets op het spel. Alleen noeste trainingsarbeid zou zijn vruchten afpellen. Het kampioenschap is weliswaar vergeven, maar er lonkte nog een troostprijs, de 3e periode. Binnen slepen van deze derde periode gaf ons de mogelijkheid om via het achterdeurtje promotie af te dwingen. Promotie betekent een feestje. Met de platte kar door het dorp, op de platte kar onder het genot van een biertje en een Nederlandse hit, al gillend het dorp laten mee genieten van dit feest. Want zo'n promotie is niet een overwinning voor ons als vierde elftal. Het gaat verder en zit dieper verankerd in de lokale samenleving. Het is een overwinning voor de vereniging VV Renswoude, daarmee een overwinning voor Renswoude als dorp. Zelfs de nieuwe politieke coalitie in Renswoude zou het toejuichen.

Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. Eerst moest er een resultaat neergezet worden. Een resultaat dat er alleen zou komen als we de training weer zouden oppakken. Afgelopen donderdagochtend rammelde Helmert met de emmer. "Wie is er vanavond en zaterdag niet bij?"

Eerste grote afwezige was Brace. Hij zou er niet zijn. Zoals iedereen weet heeft Brace een nieuwe werkgever gevonden en had hij deze week zijn laatste rit biggetjes rijden naar Italië. Na deze week rijdt Brace de biggen niet meer en moeten ze met het openbaar vervoer naar Parma. Brace rijdt voortaan zijn ritjes naar het oosten, Duitsland. Mochten Brace en Dorientje nog een zoon krijgen dan zal deze ook geen Italiaanse naam krijgen, maar een naam als Gunther of Gerhard.

Die donderdagavond stonden we in de kantine en één voor één druppelde er wat spelers binnen. Sommige met de hoop in de oogjes:"Als er te weinig zijn hoeven we het veld niet op en kunnen we meteen aan de sap". Tot onze grote verbazing liepen er ineens 10 man in de kantine en eenmaal in de kleedkamer was ook Fiad weer present. Onze Syrische vriend had de wandeling naar de Hokhorst ook weer gemaakt. Het voelde als een PickWick momentje. "Natuurlijk mag je met ons voetballen lieve Fiad".

Elf man op de training waardoor trainer/speler GJB te R moest improviseren. Met 4 man kon je nog klaverjassen, maar met elf? GJB te R is niet voor 1 gat te vinden. Hij had besloten een voetvolley netje mee te nemen om de verfijnde balbehandeling te gaan trainen. Alvorens we aan dit spel konden beginnen moest het veld en net opgezet worden. Een mooi schouwspel voor toevallige voorbijgangers, waarin 5 volwassenen bezakt met touwen, palen en haringen hun eigen 3d legpuzzel in elkaar probeerden te zetten. Gelukkig voor de club probeerden ze dit niet op het kunstgras maar op een 'prikbare' ondergrond. Het veldje stond na 5 minuten. Natuurlijk gezeik van de spelers die niet hadden meegeholpen. Neuzelen over plaatsing op het veld, positionering van de scheerlijntjes en de juiste afmeting. Gelukkig schatten we altijd verkeerd en overdrijven we afmetingen, want anders waren we stuk voor stuk al pornosterren geweest. Het veld stond en daar moesten we het mee doen.

De teams werden netjes democratisch ingedeeld. Niet 5 tegen 5, maar met 11 man speelden we 5 tegen 6. Tja Fiad moesten we ook ergens kwijt. Die arme jongen werd gevoelsmatig weer achter een hek/net geplaatst. Het moet imponerend geweest zijn voor hem. We konden beginnen. Alvorens we beginnen even de regels. Vergelijkbaar met volleybal, maar dan ZONDER je handen. De bal mag 1 keer de grond toucheren en moet in maximaal 3 aanrakingen weer naar de overzijde van het net. Simpel zou je denken. Zelfs na de Engelstalige uitleg aan Fiad, wist ook hij van de spreekwoordelijke hoed en de steel.

De eerste service ging in een boogje over het net richting Fiad. Onze Syrische PickWick vriend pareerde de bal onderhands met een set up waar Avital Selinger zijn vingertjes aan zou aflikken. Lachen en gierend lagen wij op de grond, maar Fiad was zich van geen kwaad bewust. Ach misschien moeten we hem wel bij de sporthal afleveren en heeft de volleybalvereniging er wat aan. Maar gelukkig voor team Fiad kreeg hij toch snel de smaak te pakken en deed hij niet veel onder voor andere balkunstenaars als bijvoorbeeld Badr en Helmut.

Het was een ongelijke strijd. Bij de stand 46-2 besloot Lip de andere kant te gaan helpen en ruilde van plek met Fiad. Het lek leek boven toen Helmert het servicekanon bediende. Hij had de zwakke plek aan de andere zijde gevonden: Casper. De ene na de andere service zorgde ervoor dat Casper in bepaalde spasmes kwam om de bal terug naar de overzijde te krijgen. Gelukkig maakte Helmert door een foute service een einde aan Casper zijn lijden en was de stand 46-46. Winnende punt speel je dan. Nee, we lieten het erbij en zouden in een 'normaal' partijspel het verschil gaan maken. Dat de maat vol was bleek uit meerdere zaken. De een na de ander zat tijdens het 'volleyen' te geilen op de bootcamp dames en dit gebeurde ook vice versa. O.a. Ria en Adje konden niet bij de les blijven en zochten keer op keer het oogcontact. Bovendien hadden we een verfijnde techniek waarschijnlijk niet nodig hebben tegen Roda'46, want dan hebben we meer aan strijdlust. De bal moet dan in het net en niet erover. Tijd voor het partijspel. De teams werden door GJB te R ingedeeld. Zes tegen 5 in een kleine ruimte met kleine doeltjes.

Het spel golfde heen en weer. En enkele pareltjes van doelpunten en missers hebben we kunnen bewonderen. Maar uiteindelijk gaat het om die winnende goal. Zodra deze woorden : "Winnende goal" worden uitgesproken gaat de motivatie weer omhoog en wil iedereen winnend richting de douches. Iedereen wordt dan kritischer en meer gedreven. Zo gaf Helmert aan Badr een standje:"Niet lopen kloten!". Deze woorden werden door Badr verkeerd ontvangen en hij schoot bij z'n eerste balcontact erna hard de kroonjuwelen van de jagende Lip aan flarden. "Je zei toch iets over kloten?" was het antwoord van Badr aan Helmert. Het was dezelfde Badr die de winnende goal inleidde. Een verfijnde pass naar voren behoefde alleen een kleine touche van frank en de winst was binnen. We konden douchen en aan het bier.

Na het douchen was het in de kantine druk kan ik u zeggen. Toch het besef dat er iets op het spel staat en dat we daar samen voor moeten gaan. In het veld en buiten het veld als een team er staan. We telden de aanwezigen voor de zaterdag. En dit maal hadden we er genoeg. Zaterdag 15.00 uur uit naar Roda'46.

Zaterdag 19 mei kwamen we samen in de kantine en zagen we gespannen kopjes. Er moest resultaat geboekt worden. Eenmaal bij Roda'46 aangekomen en op het veld verdween de spanning en waren we gretig. in de warming-up zagen we ondanks het warme weer de spelers fanatiek een balletje trappen. De arbiter van die dag zag de toss wederom gewonnen worden door kapitein Helmert. Die winst was vast binnen. We begonnen. Roda'46 dacht een makkie te hebben maar niets was minder raar. Renswoude was de bovenliggende partij. Echter net als in voorgaande zaterdagen kregen wij het eerste tegendoelpunt. De bal kwam via links voor de goal. Helmert strekte zijn lijf om de bal te keren. Hij raakte de bal maar deze verdween strak in het net achter Lobje. Het was 1-0. Zuur voor Helmert want dit gun je deze oude strijder niet. We deden er een tandje bij. Motivatie genoeg. En Helmert was getergd om zijn 'fout' te corrigeren. We kregen mooie kansen maar net als tegen Valleivogels wisten onze spitsen Lip en MenNO de geboden kansen niet te verzilveren, ondanks de vele schitterende voorzetten van de steeds maar opkomende Casper. We gingen de rust in met 1-0. Harde woorden werden er niet gesproken. Geen wissels in de tweede helft. We begonnen sterk aan de tweede helft. Veel kansen maar geen doelpunten voor ons. Het was wederom Roda'46 dat zou scoren. Een corner tegen. De bal kwam hard voor diverse spelers sprongen naar de bal, maar er was er één die de bal raakte. het was wederom Helmert. Hij knikte 'headbangend' naar de bal, waardoor de bal helaas weer hard in eigen doel verdween. Zijn tweede die dag, zuur voor ons maar zeker voor hem. De sportieve wedstrijd modderde voort. Weinig geloof meer aan onze zijde. Het laatste woord was aan Roda'46. Een vrije trap op 20 meter van Lobje. Er werd een muur geformeerd. Een knalhard schot volgde. Deze leek in de muur te eindigen, maar de buitenste man, Helmert, wist de bal prachtig van richting te veranderen en parabolisch te laten landen over Lobje in het doel. Het was 3-0. Drie keer Helmert. Onlangs maakte hij al een hattrick maar nu zijn tweede. De wedstrijd was meteen klaar. Iedereen baalde van de nederlaag en tegelijkertijd hadden we het te doen met de sterkhouder Helmert.

Iedereen was ontdaan behalve onze kapitein Helmert zo leek het. Die gniffelde wat in een hoekje. Gek want hij stond aan de basis van dit verlies. Helmert wist meer. Doordat wij om 15.00 uur waren begonnen wist hij al iets over de resultaten op de andere velden. De nederlaag van 3-0 had hij strategisch georkestreerd. Door de wedstrijd tegen Roda '46 te verliezen zouden we 4e in de stand worden voor de 3e periode. Raar zult u denken: "Wat moet je met een 4e plek?". Nou doordat Candia'66 als houder van de 1e periode kampioen werd schuift de periode titel naar nummer 2 in de stand. In dit geval VRC. Maar VRC is al winnaar van de tweede periode. De nacompetitie plek schuift daarop nog een stapje verder naar de als 3e geklasseerde in de stand van de eerste periode en dat is DOVO. Volgt u mij nog? Candia'66 kampioen, DOVO periode 1, VRC periode 2 en dan die alles beslissende 3e periode. Renswoude stond 2e in deze periode, maar na het verlies vorige week tegen de Vogels daalden wij naar plek 3. Uit het zicht voor een prijs. Niets is minder waar! De nederlaag van afgelopen zaterdag tegen Roda'46 met 3-0 was juist exact wat wij nodig hadden. Rekenmeester Helmert legde het ons even haarfijn uit. Leest u even mee. Ons doelsaldo kwam daarmee voor die periode op -12. Negatief is de eerste gedachte, maar omdat het een even aantal doelpunten is mag je het aantal delen door 2 en komen we op min 6. Aangezien VV Lotgenoten 4, ook als derde geklasseerde ploeg in de 3e periode, maar dan in de klasse 4 Oost op een doelsaldo min 7 staat, daardoor hun doelsaldo niet mogen delen, pakken wij de derde periode en mogen wij door voor de nacompetitie. Komende week gaan we vanuit de KNVB horen wie onze tegenstanders worden in de strijd om promotie. Zoals het er nu uit ziet wordt de eerste wedstrijd 2 juni gespeeld. Vervelend punt voor onze club is daarmee wel dat het geplande Bedrijventoernooi verplaatst zal moeten gaan worden. Hier wordt nog gezocht naar een oplossing. Zodra deze er is informeren wij dat via de website.

Rest ons niets anders dan in training te blijven en de laatste wedstrijd tegen VRC, die voor de kat z'n lever zal worden gespeeld. Immers VRC heeft al een periode, wij ook, we hebben al een keer van ze verloren, ze komen uit Veenendaal, wij hebben rode shirts en zij niet. Inderdaad wat?? Precies, wedstrijd gaat nergens meer over. Wij kijken zelf vooruit voorbij komende week en het vizier op de nacompetitie. Heilige doel: promotie naar de 3e klasse.

Na afloop in de kantine in Renswoude was het goede nieuws al ontvangen. De club had een groot 70's-80's feest georganiseerd om het behalen van de derde periode te vieren. Aanvoerder Helmert ging hier voorop in het feestgedruis. Het werd een latertje. Gelukkig een lang vrij weekend om uit te rusten, maar donderdag moet er weer getraind worden. Op naar promotie !

Groet Knarf

PS. Mocht u spreekwoordelijke dwalingen hebben ontdekt, dan kunt u de correcties richten aan: [email protected]