4e verliest van Roda '46 door gebrek aan focus

Renswoude 4

2 - 6

Roda '46 4

Dennis van Dijk (schot)

15'

Cor Albert Bos (schot)

70'

Competitie

Mannen, 4, 4e klasse 20

Datum

2 december 2017 14:30

Scheidsrechter

Piet Bos

Accommodatie

Onbekend

Bijna pakjes avond. Voor kinderen een periode waar naar uitgekeken wordt. Wij spelers van Renswoude 4 zijn misschien net iets te oud voor dit feest maar ook wij kijken ergens naar uit. Zo werd ons nieuwe kleding in het vooruitzicht gesteld. Iets waar reikhalzend naar werd uitgekeken.

Het ontstaan. Eind vorig seizoen bij de Rotary club was er een geheime bijeenkomst van een 5 tal sponsoren. Deze groep zocht een mooie investering en na veel brainstorming kwam er uit dat ze wilden gaan sponsoren en wel een succesvol voetbalelftal. U raadt het al na even googlen kwam Renswoude 4 naar voren. Toen dit bekend werd gemaakt waren we door het dolle. Als kleine kinderen zo blij. Er werd een ‘pas-sessie’ geregeld. Dat alles ligt inmiddels ruim achter ons. Week op week ging het rond in de kleedkamer en rond het veld: ‘Wanneer komen de kleertjes nu?"
Een nieuw tenue, een tas en jas is zeker heen overbodige luxe. Neem bijvoorbeeld onze Adje, die jongen loopt vanaf begin van het seizoen met z'n Sesamstraat rugzakje, incl bijpassend broodtrommeltje en bekertje. En dan Teus, die een rood skai lederen tasje uit de F1 nog steeds gebruikt. Niet omdat het retro is, maar omdat hij niet anders heeft.
Enfin weken passeerden waarin er geen kleding kwam, tot vorige week zaterdag. De realisatie kwam bij leider Brace dat we nog maar 1 wedstrijd thuis zouden spelen voor de winter. Dus moest alles op alles gezet worden om nog in 2017 de uitreiking te doen. En zo geschiedde. De wedstrijd op 2 december tegen Roda'46 moest het gebeuren. Alles geregeld. Fanfare Ons Genoegen kon genoeg toeters op de been brengen, de burgemeester kon haar bridge-middag afzeggen en Hart van Nederland zou een live verbinding kunnen opzetten. Man wat een spektakel zou het worden. Iedereen enthousiast en in een roes zouden we er naartoe leven.

U voelt hem al aankomen. Afgelopen maandag de eerste kink in de kabel. 'Zaterdag kunnen een aantal sponsoren niet!'. Paniek in huize Brace. Wat nu? Ingelast spoedberaad zorgde ervoor dat alles naar de donderdagavond (30 nov) werd verplaatst. Iedereen kon dan wel aanwezig zijn. Alleen onze red-devil JW niet. Die had een logeerpartijtje in het Land van Bartje. En Adje zat in nog in Disneyland Parijs. Natuurlijk zouden we hen missen maar die fotoshoppen we er wel bij.

Afgelopen donderdag tevens jubileum van de Vrienden van Renswoude. Het kon niet mooier vallen. Niet alleen de sponsoren present, maar bijna de gehele club was uitgelopen voor ons. En natuurlijk onze (bijna) gehele selectie was aanwezig en dat op een donderdag! De gespannen Brace had in de kleedkamer de wintercollectie al uitgestald en de shirts op volgorde opgehangen. 1, 3 , 4, 5, 9, 10 enz, het zag er professioneel uit. Rond de klok van half negen werd een ieder vanuit de kantine naar beneden gedirigeerd. Als een groep kinderen die op Sinterklaasochtend van de trap af liepen om te kijken wat er in hun schoen zou zitten. Die spanning. Aangekomen in de kleedkamer was het oohh een aahh. Toen besefte pas iedereen waarom we zolang hadden moeten wachten op dit moment. Een groot buffet aan kleding en accessoires. Schitterende trainingspakken, tassen, shirts en jassen waarin de 5 sponsorlogo's handmatig en met Aziatische kinderprecisie waren geweven.

Iedereen alles aangetrokken en de vrieskou in voor de klassieke fotomomentjes. Hollands Next topmodel eat-your-heart-out want het maken van foto's en switchen van tenue ging snel bij onze size+ modellen. Natuurlijk ligt er hier wel een causaal verband met een buitentemperatuur. Iedereen op de foto (oh ja JW en Adje worden nog netjes erbij geshopt)

Via deze weg wil ik namens alle spelers nogmaals alle sponsoren bedanken!

Er is die avond niet getraind maar wel overmatige gerstenat geconsumeerd. Een goede voorbereiding naar de zaterdag? Nee dus en zeker niet in de wetenschap dat we daarvoor al 2 weken niet gevoetbald en nauwelijks getraind hadden. We hebben ons erbij neergelegd. Overmacht. Diezelfde avond aan tafel werd de balans opgemaakt voor de zaterdag. Wie kan/is er wel en wie niet? Met zo'n hoge opkomst op de donderdag zou de zaterdag geen probleem moeten zijn. A.s. zaterdag prime-time op het centre court lonkte. Ik kan er een boom over opzetten maar we kwamen maar tot 11,25 spelers. Natuurlijk afwezigen zoals Harrie die nog steeds zijn rust pakt (tjeempie wat moet hij straks uitgeslapen zijn). Lobje weer naar de intocht van Sinterklaas moet (ik hoor u denken...?? dat denken wij ook). Vos last had van Liesje. CA op de zaak was om zijn de sponsorinvestering terug te verdienen. En Menno in Duitsland was voor een hondenshow. Enfin veel afwezigen, maar enkele lichtpuntjes: onze Casper is weer fit en Benji wilde op de bank plaatsnemen (dat is die 0,25). Trainer Brace zijn knie is beter maar is nog aan het werken aan de massa boven de knie.

Zaterdag 2 december, langzaam stromen de vedetten van Renswoude 4 de kantine binnen. Netjes gekleed in de nieuwe winterjassen. 'Koud he?!' en 'Heb jij er zin in?'. 'Hebben we er wel genoeg?'

CA bleek de investering al terug te hebben verdiend en kon alsnog aansluiten. We hadden er dus genoeg.

Brace een opstelling gemaakt. Scharrel Lip dit keer op de goal. Vanuit de kantine zagen we Roda al het veld betreden. Zij hadden er echt zin in. Daarentegen kozen wij ervoor om zolang mogelijk de warmte van de kantine te absorberen. Al kijkend naar buiten zagen we de rode shirts van de tegenstander. Brace: 'Snotver, niet aangedacht! Nu moeten we reserve shirts aan.' Twee weken niet voetballen, niet trainen, temperatuur -1 graden en reserve tenue. Dat voelde niet goed. Tot overmaat van ramp de constatering dat Pieter Ignace Bos de arbiter zou zijn. Inderdaad hij heet Bos, maar volgens CA geen familie maar wel zelfde kamp.

Iedereen aangekleed. Helmert en CA zelfs nieuwe patas gekocht. 5 minuten voor aanvang het veld op, 3 keer heen en weer. Werden we warm? Als er al een beginnend zweetdruppeltje zich openbaarde dan viel deze als ijskristal van onze voorhoofden.

Helmert (ongekroonde aanvoerder) won de toss en de 90 minuten begonnen wij klappertandend. Balletje liep lekker en gek genoeg niet te zien dat er bijna 3 weken niks gedaan was. Iedereen zat er lekker in. Behalve CA. Na 5 minuten dacht hij na over een crosspass, maar de nieuwe patas zorgden dat hij vakkundig zich zelf vloerde. Een perfect uitgevoerde wazari (half punt). Het balbezit was 90% bij ons en dit veldoverwicht betaalde zich uit in de 15e minuut. JW passte op Dennis die wegdraaide en fraai de rechterbovenhoek vond (1-0). Dit voelde lekker. We kregen het warm en rekende op een grote score. We voelden ons goed en de een na de ander koos de aanval. Daarmee de ruimte achterin creëren. Dat had Roda door. We liepen in het mes. Roda profiteerde van onze drang naar voren. Eerste de beste schot op de goal leek houdbaar voor Scharrel lip maar zijn koude vingers braken als ijspegels. Het was 1-1.

Het gevaar van Roda bleef. We schrijven de 45e minuut. Corner voor Roda. Alle hens aan dek. Want net voor rust dat gaat ons toch niet gebeuren. Arbiter Bos dacht er in tegenstelling tot Roda anders over. Hij floot voor de rust. Want tijd is tijd. Heerlijk zo'n integere man! Nogmaals, geen familie van CA maar wel van hetzelfde kamp.

In de rust een was Brace niet tevreden. Even husselen en jawel we hadden er weer 11 voor de 2e helft. O.a. onze JW moest eruit en Stafano erin. Ook Roda had gewisseld. Een net iets te veel uit de kluiten gewassen Leusdenaar betrad het veld om het verschil te maken. Het inzetten van deze Conan the Barbarian had direct effect. Even aftrappen en hoe het ging zo ging het maar nog geen minuut in de 2e helft stonden we met 1-2 achter. Uit een ander vaatje bier tappen dus. Ook wij kregen kansen. Bijvoorbeeld Casper, ca 2,5 meter voor de doellijn kon hij plots uithalen. Uitkomst kunt u vast raden. Het werd net geen ingooi zeggen we maar. Maar een beetje krediet, want hij is net weer terug. Ook fysiek moest er een tandje bij. Wie zou zich als eerste aan het front melden. Inderdaad korporaal CA die als een David in gevecht met Conan alias Goliath ging. Hij werd gevloerd maar wist met een uiterste krachtinspanning zijn been nog een zwaai te geven met als doel Conan the Barbarian net onder de knie te klieven. Raak! Heel Leusden-minnend schreeuwde om rood. Maar arbiter Bos, geen familie maar wel zelfde kamp suste en we konden door met 11. Het mocht niet baten de 1-3 viel snel daarna. De 1-4 was ook een verhaal. Diepe bal op spits Roda. 1-op-1 naar doel van Scharrel Lip. Lip won duel in de 16. Resultaat, geen doelpunt, spits Roda gefileerd en de boel over de zeik. Wederom keek een ieder naar arbiter Bos. En arbiter Bos dacht:"Geef ik een pingel dan mag ik nooit meer hier fluiten en geef ik geen pingel dan zal Conan the Barbarian mij vierendelen". Piet Bos besloot een pingel te geven. (Piet pakt daarmee tevens de consequentie om ons nooit meer te fluiten). Pingel werd verzilverd 1-4.

Wij bleven proberen en kwamen gevaarlijk in de zestien. Harde bal op Teus die de bal afweerde met z'n hand, toevallig voor de voeten van CA en schoot binnen, 2-4. Een ieder had de handsbal gezien, maar de arbiter durfde niet meer in te grijpen. Lang genieten was het niet want de 2-5 was al een feit. "Druk erop!" zei Brace. "Alles of niets! Renswouws kwartiertje!" en nog meer van die dooddoeners. Dit leidde nog tot een gevaarlijk afstandschot van Vos op de lat, deze kwam terug voor onze Jaap. Hij moest besluiten:"Ga ik koppen of aannemen?" Het werd iets daartussen....

In de laatste minuten werden we nog eenmaal dreigend. Op 20 meter van de goal een vrije trap. Buitenkansje voor de likkebaardende CA en Vos. Maar alsof het al kerst was. Uit de achterhoede hoorde een ieder :"Ho, hoho, hohoho!" Het was niet de Kerstman maar aanvoerder Helmert die dit buitenkansje opeiste. Netjes zijn passen uitgemeten. Nam de 20 meter lange aanloop. En wist ondanks tegenwind de bal keurig over de ballenvanger te plaatsen. Geen goal, maar wel blijdschap, want zover had hij nog nooit geschoten! Tijdens het nagenieten kwam de laatste tegenstoot van Roda. In de eigen zestien meter deed de viermans verdediging van Renswoude synchroon een stapje naar links waarna de spits van Roda de bal eenvoudig naar rechts kon binnen schieten. De gifbeker was leeg. Eindstand 2-6.

Er moet gewoon weer getraind worden mannen. Er is focus nodig! Dus donderdag allen present om onze sponsoren in de laatste wedstrijd van dit jaar niet teleur te stellen. Volgende week uit naar VRC 3. Aanvang 13.45 uur.