Renswoude 3 pakt volle winst tegen de Panters

Renswoude 3

1 - 0

SVP 2

... (e.d.)

75'

Assist: Remco Scholtus

Competitie

4e klasse 20

Datum

6 april 2019 14:30

Scheidsrechter

Geurt-Jan Bouman

Accommodatie

Onbekend

Vorige week een zwaarbevochten zege behaald op hekkensluiter Woudenberg. Een hoofdrol in deze wedstrijd voor onze stand-in KUT-keeper. Maar we hadden 3 punten in de tas, dus vergeven en vergeten is het devies.

Afgelopen donderdagochtend 06.28 uur rammelde de emmer van Helmert weer door de ether. “Wie is er vanavond en of zaterdag wel of niet bij???”. Zoals gebruikelijk geen daverend enthousiasme op deze vraag, maar mondjesmaat kwamen de reacties binnen. Goede inschatting van de aanwezigheid op de training en de wedstrijd was nog lastig in te schatten.

Die bewuste donderdagavond in de kantine druppelden de een na de ander binnen. Normaliter starten wij om 19.30 uur op het veld met de training. In de loop van het seizoen is dit tijdstip zich gaan evolueren naar 19.30 uur aanwezig in de kantine en dan maar eens rustig gaan omkleden. Met een op het laatste moment arriverende Badr kwamen we in totaal op 10 man voor de training. Tien man, dus lekker 5 tegen 5 kunnen spelen. Alvorens we ons direct in een partijspel zouden storten werd onder leiding van de fitte CA een kleien warming-up afgewerkt. Komt er kort op neer dat we een stuk of wat steigerungs moesten afwerken op 80%. Je verbaast je toch hoeveel spelers er helemaal kapot gaan bij een steigerung op 80%. Dat zal de reden zijn om maar tot 80% te gaan. Ben zelf bang dat er doden gaan vallen als er op 100% gesprint moet gaan worden.

Warming-up geweest en tijd voor een partijtje. Jong tegen oud werd weer als indeling van stal gehaald. Nou prima hoor. Bij oud zitten dan Helmert, CA, Frank, MenNO en ….? Tja, wie wordt de 5^e oude man? Geen makkelijke keuze, want er is sprake van een fikse generatiekloof tussen de eerste genoemde vier en de rest van de aanwezigen (Badr, Stafano, Jaap, Guzman, Adje, Webster). Beetje verschik tussen ‘Heb je Nederland Europees kampioen zien worden of niet?’.

Lang wachten op wie te kiezen voor de 5^e oude man hoefden wij niet. Vanuit het jonge zestal werd Badr direct naar voren geschoven als ‘oudste’. Ok, hij heeft een buikje voor iemand op leeftijd en zijn grijze haardos doet vermoeden dat hij meer levenservaring achter de kiezen heeft dan de rest. Badr werd geaccepteerd door ‘oud’ en we konden starten. Het was een felle strijd tussen de oud en jong. Dit keer ging ‘jong’ met de overwinning aan de haal. Wat bleef hangen is dat ze Badr wel heel makkelijk naar ons toe hadden geschoven. Was Badr echt wel de oudste of de persoon die ze het liefste kwijt wilden? Is hij ondanks die corpulente lichaamsbouw en zijn 50-shades-of-grey echt wel de oudste? We zullen het geboorteregister er eens op napluizen. Dit krijgt nog wel een staartje.

In de kantine de balans voor de zaterdag opmaken. Op het programma stond de lastige thuiswedstrijd tegen SVP op het programma. En daar kwam bij dat deze wedstrijd op gras afgewerkt moest gaan worden. Want zowel 1^e, 2^e als 3^e zouden om 14.30 uur gaan aantreden. Voor de zaterdag hadden we enkele afwezigen. Lobje geen ruggengraat, Lip naar een kippenkeuring en Casper had last. Goed last mogen we wel zeggen. Lijkt paradoxale verwoording, maar de toevoeging GOED bij de last die Casper ervaart is niets goeds, maar de overtreffende trap bij ergens last van hebben. Daarnaast zou MenNO alleen de eerste helft kunnen en Vos alleen de 2^e helft. Als extra versterking konden we gaan rekenen op Beekie en Jelmer ‘te diep in het glaasje’ Wels.

Zaterdag rond de klok van 2 verzamelden wij in de kantine. Het was een prachtige zaterdag. Heerlijk weertje, met zonnetje en weinig wind. Echt lente en we zouden spelen op gras. Snel omkleden en als dolle koeien die maanden op stal hadden gestaan bewogen we ons naar het 3^e veld. Van een afstandje lag deze mat er geweldig bij. Eenmaal dichterbij en op het veld kwamen de minpuntjes van het gras ons onder ogen. Er was gemaaid, maar het alsof een vrouw de maai-instructie had gegeven. Want alleen de dode puntjes waren verwijderd. Het gras stond zo hoog dat het bijvoorbeeld bij JW het gras kietelde onder zijn balletjes wanneer hij er doorheen liep. En de kalklijnen, tja er stonden lijnen op. En een strakke rechte zijlijn konden wij ontdekken. Maar het dronken trio (Berthold, Hans, Gert) dat wij donderdagavond in de schemering, en met leesbril, bezig zagen met de lijnen hadden niet alle wiskundige vormen onder de knie. Ach, we spelen in de 4^e klasse, het is mooi weer, wat maakt het uit. We mogen blij zijn dat we kunnen spelen. Onze arbiter van vandaag GJB te R was inmiddels ook op het veld. Hij had lengte gras en belijning beoordeeld en bepaald dat we konden starten. Echter om 14.30 uur waren wij klaar maar waren de Panters nog maar met 6 man vertegenwoordigd. Hun wasvrouwtje had de sokjes niet in de tas gedaan. Even wachten op sokken en voldoende spelers zorgde voor een vertraging van bijna 20 minuten. Ondanks de vertraging was het voor GJB te R wel het streven om klokslag 16.15 uur voor het eindsignaal te fluiten.

Eenmaal sokjes en spelers in orde konden we beginnen. Onze 4-4-2 organisatie werd geformeerd door Webster op goal. Achterin Helmert, Frank, Beekie en Badr. Middenveld met Adje, Japie, Stafano en CA. Voorin moesten MenNO en Teus het zien te rooien. En Casper was bereid om ondanks de last die hij ervaart, en dan bedoel ik ook dat hij goed last heeft, dat hij toch de vlag wilde hanteren.

We vlogen uit de startblokken en dwongen SVP terug. Maar tegelijkertijd zochten we naar een juiste bezetting op het middenveld. Met een nieuw systeem en mensen op voor hun vreemde plekken bleef het zoeken voor ons. Na 15 minuten Stafano van links half maar even laten ruilen met Beekie. Ook op de voorstopper plaats kon Stafano niet aarden en vroeg onder druk van zuurstof tekort na 20 minuten om een wissel. Brace kwam het veld in voor Stafano.

Wij kregen mogelijkheden maar SVP de grootste kansen. Bal werd gespeeld over onze verdediging. “Buitenspel!” schreeuwden wij, maar geen vlagsignaal werd er gegeven door Casper. Casper is niet alleen een doorzetter, maar vlagt ook eerlijk. Een rechtschapen man dus! Weliswaar klein geschapen, maar wel recht. Voor Manon een voordeel bij een nadeel of nadeel bij een voordeel. Dat mag Manon bepalen. Ondanks de zweem van buitenspel werd de kans om zeep geholpen en bleef het 0-0. De tweede grote kans was ook wederom voor SVP. Dit keer werd de paal geraakt, maar zat Webster en goed bij. Wij kwamen niet verder dan wat rolletjes richting de keeper. GJB te R vond het na exact 31 minuten en 4 seconden tijd voor de rust.

We besloten niet naar de kleedkamer af te reizen maar in het veld onder de zon de eerste helft te bespreken en wissels door te voeren. Badr ging eraf, Jelmer erin. Jaap eruit, Remco erin. MenNO eruit en Vos erin. Vrouwlief van MenNO had zijn wissel niet beter kunnen motiveren dan met haar woorden: ”Ik neem hem mee want jullie hebben vandaag niks aan hem!”.

Na een rust van 8 minuten begonnen wij aan het tweede bedrijf. Nieuwe samenstelling wierp na 30 seconden bijna de vruchten af. Via een mooie actie op links kwam de bal voor het doel. Vos kon van dichtbij intikken maar raakte de paal. Ondanks de misser gaf ons dat wel de goede moed dat wij hier met de winst aan de haal konden gaan. Voorlopig was en bleef het nog 0-0.

Na 15 minuten in de tweede helft wisselde Helmert met JW. JW die een heerlijke warming-up had afgewerkt beloonde zijn eerste balcontact met een mispeer over de zijlijn. Of het nu de temperatuur of het veld was, niet alleen JW had moeite met de passing. Meer mensen kregen moeite met een juiste voorzetting van het spel. Op he middenveld stoeide CA ook met de bal. Bij het breed geven van de bal, kon hij Brace niet ontwijken en raakte hem vol van dichtbij op z’n torso. Slapstick-momentje zou je denken, maar de reactie van zijn zoon Torben was veelzeggend. Onder luidkeels roepen van ‘Jochie, jochie, jochie!’ naar z’n vader viel hij op de knieën en sloeg met de vuisten op de grond.

Het zou vandaag niet vanzelf gaan om de winst binnen te slepen. En net als enkele weken terug een brilstand op het scorebord, nee dat nooit! Doordrukken dus. In de 35^e minuut kwam er loon na werken. Remco kapte en draaide op de zestien meter, schoot op de goal. Zijn schot, vergelijkbaar met een lay-up waar Avital Selinger jaloers op zou zijn, bewoog richting doel. De baan van het schot zou aan de verkeerde kant van de lat uitkomen. Maar de sluitpost van SVP, wist deze lay-up op waarde te schatten. In een katachtige sprong smashte hij de bal hard in het net. Het was 1-0! KUT-keepers hebben ze gelukkig bij meerdere verenigingen. Maar wij stonden voor en waren niet voornemens deze voorsprong los te laten. SVP ging 1-op-1 spelen. Meer druk voor ons maar ook meer ruimte voor een smerig countertje. En die mogelijkheden kwamen volop. Genoeg ruimte en tijd om de 1-0 veilig te spelen. Maar balbezit was aan ons niet besteed. De drang naar de goal was te groot. Bij elke oproep ‘Tijd!’ en ‘rustig’, werd dit tegengesteld beantwoord door de moeilijkste oplossing te zoeken of als zotten naar voren te rennen. Kortom balverlies. De redding kwam vanuit de arbiter. Na 35 minuten en 7 seconden in de tweede helft vond GJB te R het welletjes. Hij floot af. SVP van de leg. “Hoe kan dat nou scheids!?!”. GJB te R liet in alle rust de tijd op zijn klokje zien aan de tegenstander. Wat tegenstander niet weet is dat GJB te R het horloge van zijn werk had gebruikt. Op dat klokje zitten er 30 seconden in een minuut. Is op het werk wel zo lekker!

Maar lekker hoor. De volle winst, drie punten. En ook weer eens de nul voor de keeper. Webster pakte in tegenstelling tot zijn voorganger wel de nul. Hij gaf in de kleedkamer ook nog een sneer naar zijn voorganger: ”Eet varkensvlees, geen kippenvlees!”.

De overwinning werd op het terras in de zon gevierd onder genot van een drankje. Vanaf nu weer het vizier op de nieuwe uitdaging. We staan nu 5^e op de ranglijst en maken nog volop kans op de nacompetitie. Komende zaterdag wacht DEV in Doorn op ons. Om 12 uur vangen we aan. Maar eerst weer trainen. Donderdag rammelt het emmertje weer en kijken we weer verder.

Groet Knarf