Renswoude 3 verliest geflatteerd van GVVV

GVVV 3

6 - 3

Renswoude 3

42'

Teus Blaauwendraat (achter standbeen)

65'

Menno Raven (schot)

70'

Menno Raven (schot)

Competitie

4e klasse 20

Datum

20 april 2019 14:00

Accommodatie

Onbekend

Op zaterdag 6 april speelden wij onze laatste competitie wedstrijd. Thuis tegen SVP wonnen we verdiend met 1-0. Vorige week hadden we moeite om voldoende spelers op de been te brengen. Om die reden geen wedstrijd en moeten we tegen onze ‘vrienden’ van Candia een keer op herhaling. Althans als ons drukke schema het toelaat. Een voorzichtige inschatting mijnerzijds is dat deze pot nooit gespeeld gaat worden.

Met de gewonnen wedstrijd thuis tegen SVP stond de boog weer gespannen en klaar om wederom af te vuren. Lastig om die spanning er dan weer af te laten gaan en onze troepen een week later weer klaar te stomen voor een volgende match. Er moest in ieder geval weer getraind worden. Trainen om fit te blijven, het groepsgevoel te behouden en een reden te houden om toch naar de kantine af te reizen voor een biertje.

Afgelopen donderdagochtend klonk het schelle rammelende geluid van de emmer weer als vanouds door de ether. Klokslag 06.28 uur stelde sterkhouder Helmert de allesomvattende vraag: "Wie is er vanavond en of zaterdag wel of niet bij??????". Uiteraard een allegaartje aan reacties kwam als een boomerang terug op deze vraag. Ondanks de vele reacties blijft het dan altijd toch nog afwachten wie er op de training gaat verschijnen.

Afgelopen donderdagavond 9 man op de training. Goede opkomst dus, maar eigenlijk net één te weinig, of één te veel. Want een partijtje met een oneven aantal is nooit lekker. Een wat stroef begin van de training waar ik verder niet veel over zal zeggen, leidde uiteindelijk tot de slot partij. Dit maal oud tegen 'nog ouder'. Een strijd op het scherpst van de snede. Zonder aanziens des persoons werden grove overtredingen gemaakt. Maar alles in het duel en met de intentie om te winnen. Zo was er het duel der titanen tussen Brace en Brandweer. Bij een van de bal aannames van Brandweer trof Brace onze Brandweer hard van achteren op de achillespezen. Vrije trap? Nee, Brace ging door, ondanks schoenen die in het rond vlogen. De schrik sloeg ons om de harten. Nico 'down' maar Brace in balbezit sprintend naar het vijandig doel en scorend. Juichend liep hij terug zonder zich over Brandweer te bekommeren. Brandweer, getrainde veteraan en niet onbekend met martelingen aan het front, gaf geen krimp. Het spel werd voorgezet terwijl Brandweer de vetertjes weer vastmaakte. Inmiddels was er weer balbezit voor Brace. En Brandweer? Die was nog rustig bezig met zijn schoeisel. Brace stopte even. Plaatste zijn voet op de bal en vroeg naar het welbevinden van Brandweer. Maar …. te laat. Brandweer reageerde furieus met:"You draw first blood! Now i'm coming for you!" Brace, die de Engelse taal niet machtig is, wist niet wat er ging komen. Brandweer veerde op van de grond en denderde als een kudde gnoes op Brace af. Brace versteende bij het aanstormen van Brandweer. Brandweer heroverde de bal eenvoudig en schoot raak. 'Dat is niet eerlijk! ' riep onze 2 meter lange Calimero. Maar zelfs in zijn teammaat en sterkhouder Helmert kreeg Brace geen medestander. Vijf minuten voor einde van de partij droop Brace af naar de kleedkamer. Gerucht gaat dat de angstaanval die Brandweer bij Brace verzorgde, had geleid tot een verslapping van zijn endeldarm met volle broek tot gevolg.

Wie er uiteindelijk heeft gewonnen doet er niet meer toe. De messen waren geslepen. Uit bij GVVV konden we revanche nemen op de verloren thuiswedstrijd.

In de kantine werd de balans opgemaakt. Na driftig tellen kwamen we niet heel erg ver en moest er weer een beroep worden gedaan op de gehele vereniging. Deze zaterdag geen Lobje (rug), Lip (doet zeer joh), Remco (werk), CA (zonnig Mallorca), Webster (knutselmiddag), JW (dakpijn) en Casper (goed last). Voor de zaterdag waren Robin Burgers, Tijs ‘Schaun’ van Roekel en Jelmer Wels geregeld. Casper had niet de kracht om te spelen maar wel om te vlaggen.

Afgelopen zaterdag was het warm. Zeg maar gewoon heet. Eigenlijk te warm om te voetballen. In de kantine vooraf ging de gedachten al voorbij de wedstrijd. Ok eerst punten pakken maar na afloop op het terras een biertje drinken was de gedachte die overheerste. Eenmaal aangekomen bij GVVV op het Panhuus in Veenendaal zochten wij de verkoeling van de kleedkamer op. De opstelling moest nog gemaakt worden. In alle hectiek van koningsdag was sterkhouder zo druk geweest op het festival terrein dat hij geen tijd had gehad oor het maken van een opstelling. Helmert was ook al zijn sponsor shirtje vergeten. Onze sterkhouder gaf aan in een stressvolle tijd te leven. Na koningsdag zou alles beter worden. Alle begrip van onze zijde. Niet alleen een sterkhouder aan onze zijde maar ook voor zijn werkgever Jan Vermeer. De CEO van Timmerfabriek Vermeer (www.timmerfabriekvermeer.nl). De gespecialiseerde partij voor al uw kozijnen, deuren, ramen en schuifpuien. Ook hier is Helmert de drijvende kracht.

Er was dus nog geen opstelling vooraf gemaakt, maar die werd ter plekke gefabriceerd. Robin op de goal. Achterin Helmert©, Frank, Stafano en Brace. Middenveld met Japie, Adje en Schaun. Voorin stonden MenNO, Teus en Vos. Op de bank begon Jelmer, maar met 1 zekerheid voor hem, hij zou gaan spelen. Brace wilde eventueel wel op de bank beginnen zodat Jelmer kon starten, maar dat maakte Jelmer niet uit. “Anders gaan wij er allebei uit?!" gooide Brace in de groep, maar starten met 10 man vond de rest weer geen beste optie. Ondanks het voorstel van Brace stond hij erop om na 30 minuten te wisselen, want dan had hij z'n beste spel wel gehad. We gingen akkoord en zouden wel zien.

Even warmlopen op het kunstgras en we konden starten. De toss werd gewonnen. Maar het enthousiasme was niet van de lucht. Een ppfffff hier en daar en we konden beginnen. GVVV meteen in de aanval. Veel blauw balbezit, maar echt gevaarlijk zijn de eerste 10 minuten niet geweest.

Na 10 minuten stond er één man op. Een man die wat olie op het vuur wilde gooien. Met in zijn gedachten dat hij in 30 minuten de wedstrijd kon beslissen. Het was Brace. Hij ging er vol voor. Of het de zon in zijn ogen was, de droogte of een voorliefde voor blauw, Brace passte de bal netjes in de voeten van een blauwe. Gevolg, na 15 minuten stond de 1-0 op het bord. Enigszins verbaast reageerden wij naar hem. Maar ja kan ook de scherpte zijn. We zaten immers allemaal niet lekker in de wedstrijd. Maar na 20 minuten spelen een vergelijkbare situatie. Brace vindt de verkeerde kleur en hopsakee ze staan voor de keeper en werken af. Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen, maar aan dit soort spreuken had Brace geen boodschap. Na 30 minuten spelen stonden we 2-0 achter. Gevoelsmatig liepen zij met een mannetje meer. Eentje meer dus verkleed in een rood shirt.

Hoe gaan we hieruit komen. De scheids gooide er maar een drinkpauze in. Als dorstige kamelen stortten wij ons op de flessen water. En na dit korte reces klonk het alom 'Nu wij!'. Ach je voelt het al aankomen. Inmiddels het zwakke punt (Brace) vervangen voor Jelmer. Wij meer aanvallen en voor we het wisten lag de bal weer achter Robin. 3-0 achter na 35 minuten. Alles of niets daarom. Stapje erbij en dat ondanks de verzengende hitte van die koperen ploert. Net voor rust kregen we loon na werken. We jaagden GVVV af. Waarbij onze Teus verwikkeld raakte in een sprintduel met de uit de kluiten gewassen goalie van GVVV. Teus klopte hem op snelheid. Roteerde zijn slangenlijf en kon achter het standbeen de bal in de goal krijgen. Een huzarenstukje. Een doelpunt die eigenlijk voor 3 had moeten tellen. Maar ondanks de schoonheid van deze actie was het slechts 3-1 en zochten we na 45 minuten de kleedkamer op.

In de kleedkamer met name de dorst lessen. Elkaar ook even toespreken over de hoeveelheid foute passen en paniekacties. We moesten de rust bewaren en proberen iemand te vinden met ook een rood shirt.

Na de rust hadden wij de zon mee. Tja ik zoek ook maar een excuus.... Maar we spraken elkaar moed in met 'Tandje erbij' en 'Nu wij mannen!' , 'Scherpte vanaf de eerste minuut!". We trapten wederom af en bewogen naar voren. Waar Brace de blauwen in de eerste helft op weg hielp was het ditmaal aspirant sterkhouder Adje die de verkeerde kleur vond. En via een 2 tegen 1 situatie kon GVVV eenvoudig de 4-1 maken.

Hier konden wij niet tegen voetballen. Was het kleurenblindheid? Met 4-1 achter zou het een lange middag worden. De berusting zorgde anderzijds wel voor meer vrijuit voetbal. Minder druk. Bij sommigen dan. Na 15 minuten in de tweede helft keerde het tij voor ons. Via een combinatie waarbij we de bal goed lieten gaan scoorden wij via MenNO de 4-2. Je gaat er dan toch weer in geloven. En versterkt met de 4-3 die 5 minuten later via een prachtige combinatie door MenNO werd verzilverd dachten wij: "We hebben ze! Nu erop en erover!"

Wij bleven aanvallen. Maar doordat we diep stonden, te aanvallend, vielen er achterin gaten. We moesten ook wat rustiger spelen dan zou het goedkomen.

En vooral positief blijven naar elkaar was lastig. Neem Japie, die deze week de centrale positie van CA had ingenomen. Neem je CA z’n plek in dan moet dat ook vol overgave. Bij een van de inspeelballen die Helmert kreeg en zoals vertrouwd in één keer hopsakee naar voren trapte reageerde Japie fel: "Moet ik nu bij elke bal tegen je zeggen dat je rust moet bewaren?!?!" Wij schrokken zelfs van deze verbale actie uit de mond van de anders zo rustige Jaap. En dit nog wel naar onze aanvoerder. Onze sterkhouder! En niet alleen van ons, maar ook van Timmerfabriek Vermeer. U weet wel dat bedrijf waar u meer hout krijgt voor uw euro!

Wij moesten door en opzoek naar de gelijkmaker. Inmiddels zonder Teus. Hij wilde wisselen en had thuis andere prioriteiten.

In de rest van de wedstrijd was er geen eer meer te halen en was het GVVV die nog uitliep naar 6-3. Na 90 minuten floot de goed leidende scheids af en met bezweette lichamen dropen we af naar de kleedkamer. Geflatteerd verlies wellicht maar wel verdiend. Conclusie aan onze zijde was dat de temperatuur fantastisch was, maar niet voor ons om te voetballen. Dus douchen en snel naar Renswoude voor datgene waar we voor de wedstrijd al mee bezig waren. Een biertje op het terras. Op het terras leek alles snel vergeven en vergeten.

Terloops werd Helmert nog even herinnerd door Brace aan zijn sponsorpolo. En feliciteerde Helmert onze Brace met z’n twee assists. Maar de vrede werd gesloten. Verminderen van stress was het devies voor Helmert, dan zou alles goedkomen. Toekomstig sponsor van ons derde elftal (hij twijfelt nog), Jan Vermeer. Inderdaad de CEO van Timmerfabriek Vermeer, al meer dan 30 jaar uw steun voor deuren en kozijnen, kwam op het terras bij onze tafel aanschuiven. Hij deed een voorstel aan zijn werknemer van de maand (Helmert) om de stress voortaan te laten zakken. “150 euro!” riep hij. “150 euro extra voor iedere week dat Helmert niet voetbalt”. De gedachte bij de CEO was dat Helmert juist stress kreeg van zijn voetbalbezigheden. Daarmee stoppen lost een hoop op volgens Jan.

Helmert hoefde niet lang na te denken over dit aanbod. Immers we hebben twee weken geen competitie dus dat is € 300 in-the-pocket dacht hij. Het kwam tot een akkoord tussen werknemer en werkgever. Maar wordt deze bonus daadwerkelijk uitbetaald? Dat gaan we nog wel vernemen. De kans is dus gekrompen dat de emmer de komende twee weken gaat rammelen, tenzij Helmert een vervanger weet te vinden. Kans blijft natuurlijk wel aanwezig dat Helmert toch blijft rammelen en trainen. Een ding weten we dan zeker. Helmert is een echte sterkhouder, zijn liefde voor VV Renswoude en het derde elftal is daarmee sterker dan die 300 euro.

Op 11 mei pakken wij de competitie weer op. Uit tegen Valleivogels 5, aanvang 14.30 uur kunnen we revanche nemen voor de verloren wedstrijd thuis.

Tegen die tijd kunnen we u ook meer melden over de keuze die onze sterkhouder dan heeft gemaakt. Kiest hij voor het geld of status ‘Sterkhouder voor het leven’?

Groet Knarf