3e leidt eerste puntenverlies dit seizoen tegen DOVO 6

Kampioen worden, de winnende goal in een finale. Jongensdromen en vele boeken worden geschreven over deze jongensdromen, ik heb het nu niet over de natte droom. Iedere man, jong en oud wil zich herkennen in het hoofdpersonage van zo’n jongensboek. De held zijn en op handen worden gedragen. Verhalen over ups-and-downs. De bodem moeten aantikken en geen uitzicht meer hebben op succes of eer, maar dan herrijzen uit de krochten van ellende en uitgroeien tot de held van de dag. Held van het team. Met jouw actie of doelpunt het team op sleeptouw nemen en zorgen dat er succes gevierd kan worden. Tja, waar gaat dit over? Het is over het algemeen de verhaallijn die je kan destilleren uit de typische jongensboeken die er op de markt zijn. Zeker de jongensboeken die geschreven zijn over het voetbal.

En ik kan melden dat er afgelopen week zo’n jongensboek bijna geschreven werd. Bijna lag het manuscript bij de uitgever. Spoiler-alert: dat laatste hoofdstuk over het op sleeptouw nemen en zorgen voor succes kwam er niet. En dan heb je gewoon niet dat gewenste laatste succes hoofdstuk wat je wil hebben. Geen victorie aan het einde. Daarmee geen bestseller, dus geen boek wat je uit zou willen geven.

De aanloop naar dat (bijna) jongensboek begon afgelopen donderdagochtend om 6.28 uur. Het was onze sterkhouder die rammelde met de emmer. “Wie is er vanavond en/of zaterdag wel of niet bij??”

De opkomst was voor een reguliere donderdag matig te noemen. Deels te maken met de jubileum avond van de ‘Vrienden van Renswoude’, wat samenviel met dit trainingsmoment. Een jubileum wat opgeluisterd werd door de komst van Youri Mulder die een praatje zou houden.

Desondanks wel 15 man op training. Beetje vervelend, want je zit met een mannetje teveel of te weinig. Net hoe je het bekijkt. Er werd heerlijk getraind. En dit werd gadegeslagen door de juist gearriveerde Youri. Professioneel analist en ex-oranje speler had even bij de zijlijn staan kijken en was onder de indruk van het spel, en de slim-fit pakjes die werden gedragen. Een compliment natuurlijk voor onze groep. Zeker omdat Youri dacht het eerste te zien spelen…..

Na afloop in de kantine was het erg druk vanwege jubileum en aanwezigheid van Youri Mulder. Maar op de achtergrond had Ouwe Beek wel een opstelling in elkaar weten te zetten. Meest in het oog springende bij de opstelling was de keeper. We zouden namelijk eerst geen keeper hebben. Lobje afwezig en ook Webster kon niet op tijd zijn. Het was Lip, die de handschoen oppakte en zei wel te willen gaan keepen. Natuurlijk dankbaar voor het gebaar, maar ook maakten we ons wat zorgen. Immers hij staat altijd garant voor spektakel in de goal. Verder zaten we qua wissels weer ruim in het jasje. 5 wissels moest voldoende zijn.

Zaterdag 11 februari rond de klok van 14 uur verzamelde de selectie zich in de kantine. Korte paniek over het juiste tenue. We moesten tegen DOVO. Ook rood wit, m.a.w. was er wel een reserve tenue? Paniek was van korte duur. Er was een zwart setje beschikbaar. Bij het omkleden werd de nadruk gelegd op de getailleerde maatvoering. De aanwezige rolletjes buikspek kwamen in de shirts goed naar voren kan ik u zeggen.

Wij begonnen de warming-up en keken met verbazing naar de fanatieke warming-up van onze tegenstander. Een warming-up die wat langer duurde dan normaal. Oorzaak: Nico T. was de arbiter van dienst en was wat verlaat. Kon blijkbaar zijn strakke korte roze broekje niet vinden en bijpassende fel gele patas.

Iets over half drie kwam Nico het veld op draven. Het hoofdveld. Inderdaad we speelden vandaag op het center court.

In de basis vandaag: Lip op de goal, achterin Helmert ©, Kooitje, Loebie en Badr. Middenveld met Japie, Adje, Dennis en Opa (dit keer geen stand-in voor Helmert). Voorin Ewout en Henk.

Een prachtige dag voor een wedstrijd die ook ergens om ging. DOVO is een lastige tegenstander. Een mooie gelegenheid om het eerder genoemde jongensboek te gaan optekenen. Wie anders dan Badr wilde die uitdaging wel aangaan. En zeker in de wetenschap dat tegenwoordig alles op het hoofdveld wordt geregistreerd door camera’s. Na ca 3 minuten pakte Badr zijn moment om zijn jongensboek te gaan optekenen voor die dag. Hij volgde zijn vrijlopende tegenstander. Zonder dat er een bal in de buurt was zette Badr een dubbele rittberger in. Resultaat, hij viel vanuit het niets op de grasmat. Wetende dat de camera meekijkt natuurlijk. Lastig uit te leggen deze situatie, maar check de beelden zelf maar even: https://youtube.com/shorts/qgk2Q497hrA

En eerlijkheidshalve zou Badr ook een lastige wedstrijd krijgen met zijn tegenstander. Voetballend was deze tegenstander niet geweldig, maar hij liep de 60 meter in 7 seconden. Sneller dan Nelli Cooman in haar beste jaren. Dit afgezet tegen Badr, die deze nummers in omgekeerde volgorde al blazend loopt. 7 meter in 60 seconden. We hadden het allemaal met hem te doen.

Qua voetbalspel lieten we betere resultaten zien. Zeker in vergelijking met de voorgaande keer. Mooie combinaties die over meerdere schijven liepen. En in de 20^e minuut, uit een van die combinaties, een een-tweetje tussen Henk en Dennis, wist Henk de bal vanuit de lucht over de keeper heen te werken. We stonden met 1-0 voor. Een voorsprong weliswaar, maar ook DOVO bleef voetballen en zo nu en dan voor onze goal komen. Zo ook in de 25^e minuut. De spits van DOVO kon vrij uithalen. Gelukkig hobbelde de bal naar de hoek. Geen gevaar dacht iedereen, maar Lip zou Lip niet zijn om in slomo te kruipende naar de hoek en daar katachtig de bal weg te werken. In slomotion een briljante redding. Maar voor de fysiek aanwezigen bij de wedstrijd alleen verbazing “Wat doet hij nu ?!?!?”.

In de 40^e minuut een aderlating. Japie onze motor op het middenveld liep een zogenaamd ijsbeentje op tijdens een duel en moest eraf. Wilbert verving hem. De 1^e helft werd uitgespeeld zonder verder grote kansen.

In de rust werd er gewisseld. Stefano, Nico, Frank en Webster kwamen erin voor Helmert, Dennis, Opa en Adje.

Diverse omzettingen wat zorgde voor wat onrust, waarvoor we al snel de deksel op de neus kregen. We schrijven minuut 50. Vanuit een vrije trap op links bracht DOVO de bal hoog de zestien meter in. De bal kwam in de 5 meter. Niemand greep in vanuit onze zijde. Als een setje hyperactieve meeuwen hoorde je ze wel naar elkaar schreeuwen: “Jij! Jij ! Jij ! Jij ! Jij ! Jij !..”. Tja en als wij niets doen dan doet de spits van DOVO het wel. Makkelijke intikker. Het was weer gelijk.

DOVO kreeg hieruit nieuw energie en wij waren een beetje uit het veld geslagen. Daarop kwam er een extra klap in de 60^e minuut. Waar Badr in de eerste helft op bijzondere wijze plat ging, wilde hij een buitenspel valletje openklappen om zijn tegenstander de ‘Witte Cooman’ te vangen. Helaas voor Badr trapte hij zelf in de val, gleed uit, waardoor de snelle Witte Cooman vrije doortocht had naar de goal en in de korte hoek Lip kon passeren (1-2). We zeggen niet dat Badr hier schuld aan heeft, maar dit is wel voer voor een extra melodramatisch hoofdstukje in zijn nog te schrijven jongensboek.

Er moest uit een ander vaatje getapt gaan worden. We voerden de druk op en bleven erin geloven. Een kwartier voor tijd was daar de pass in de zestien meter op Wilbert. Wilbert werd met een heupworp getrakteerd op een ‘ippon’. Genoeg voor arbiter Nico T. om te wijzen naar de strafschopstip. Henk snelde al naar de bal om de penalty op te eisen. Al snel werd vanuit de groep gewezen op een eerder gemaakte afspraak. Zal even verduidelijken voor een ieder. Bij het afgelopen WK hebben we met het derde een poule ingevuld. Degene die het hoogste zou eindigen zou de eerst komende penalty mogen/moeten nemen. (Dit was destijds het voorstel van Henk)

En zo geschiedde. Er werd een nieuw hoofdstukje geopend voor het jongensboek. Het was namelijk Badr die bij het WK op mysterieuze wijze de beste voorspellingen had gedaan. En wat hem sierde, hij pakte de bal en ging voor de penalty. Zorgen voor de apotheose voor in zijn jongensboek. Het hele veld in spanning, publiek op de banken.

In zijn karakteristieke ganzenpas stoof Badr richting bal. Plaatste de bal hard in de rechter onderhoek. Maar helaas voor hem keerde de doelman zijn poging. Weg jongensboek, weg doelpunt, weg succes. En Badr..? Badr haalde zijn schouders op en liep weer naar zijn verdediging.

Gaan we die pot dan verliezen? Nee toch. Zeker niet in de wetenschap dat concurrent VVA wederom gelijk gespeeld had.

In de 78^e minuut een corner vanaf links. Frank krulde de bal smerig hard de zestien in waar Henk alleen maar tegenaan hoefde te lopen. Het was weer gelijk (2-2).

Er ontstond een impasse. Gaan we vol voor de winst of spelen we op een gelijkspel? We gingen voor het eerste. Maar er moest wel gewisseld worden. Kooitje wilde eraf, moegestreden, en Adje kwam erin. Na twee tellen weer het spel te hebben hervat ging Nico even tellen. We stonden nog maar met 10 man?!? Het was Badr die bij de wissel van Kooitje er ook maar uit was gewandeld. “Ik dacht dat ik mijn naam hoorde”, aldus Badr. Loopt zomaar weg uit het veld, weg uit zijn jongensboek. En wat is een boek zonder hoofdpersoon. Maar Badr er weer in laten, nee dat lieten we niet meer toe. Helmert moest op die ouwe benen het restant van de wedstrijd nog afmaken.

In de 85^e minuut kwamen we dichtst bij de 3-2. Via een snelle combinatie passte Frank de bal hard voor op de inlopende Wilbert, die vervolgens scoorde. Buitenspel! Buitenspel m’n reet, maar Nico T nam het vlagsignaal over van de grens. Het bleef 2-2. Het golfde heen en weer. 2 minuten voor tijd hield Lip ons in de race door in een 1-op-1 duel de inzet van DOVO te keren.

Het slotakkoord was aan ons. Via de zijkant kwam de bal in de zestien en werd een overduidelijke overtreding begaan, maar buiten het oog van Nico T. Voor een ieder leek een nieuwe penalty zo klaar als een klontje, maar helaas kregen we die niet. Daarmee was het gespeeld. Over het geheel bekeken een terechte uitslag, maar wel het eerste puntverlies dit seizoen.

Hebben we dan ons Waterloo gevonden? Nee, maar we zijn wel met de neus op feiten gedrukt. We zijn er nog lang niet. Nu twee zaterdagen rust. Dan volgt 4 maart de lastige uitwedstrijd in en tegen Veenendaal.

En wat betreft dat jongensboek van Badr. Alle ingrediënten waren die zaterdag aanwezig, het had met een benutte penalty kunnen leiden tot die bestseller, dat kinderboekenweek geschenk. Het verhaal waar we over 30 jaar nog over praten. Maar Badr is en blijkt dus gewoon een mens te zijn. Misschien niet de held voor een jongensboek, maar wel iemand die we er graag bij hebben. Hij is wel onze held. Want er gebeurd altijd wat!

Groet Knarf